უტყისუბანში მრავალშვილიანი ოჯახი უკიდურეს გაჭირვებაში ცხოვრობს

ადიგენის მუნიციპალიტეტის სოფელ უტყისუბანში მცხოვრები მამულაძეების მრავალშვილიან ოჯახში, დაზიანებული სახურავის გამო, სახლშიც ისე წვიმს, როგორც გარეთ. ორსართულიან შენობაში ცხოვრება მხოლოდ ერთ ოთახშია შესაძლებელი. ნესტისგან ჩანგრეულ იატაკზე ოჯახის წევრები ფრთხილად დადიან, რომ ფეხი არ დაიზიანონ.

„აქ გვძინავს, სტუმარსაც აქ ვიღებ და ბავშვებიც აქ სწავლობენ. ამ ერთ ოთახში ვცხოვრობ ჩემ ექვს შვილთან ერთად“, – ამბობს ოჯახის დიასახლისი ია მამულაძე.

მამულაძეების რვა სულიან ოჯახში, ექვსი მცირეწლოვანი შვილი იზრდება. სამი გოგო და სამი ბიჭი. უფროსი 15 წლისაა, უმცროსი ორის.
ოჯახში არავინ მუშაობს. მათი ერთადერთი შემოსავალი სამი თვის წინ დანიშნული სოციალური დახმარებაა, რომლიც 396 ლარს შეადგენს, თუმცა, ექვსი შვილის სარჩენად ეს საკმარისი არ არის.

მამულაძეების ქონება მოძველებული სახლი, ხის სათავსო, ექვსი მეასედი მიწა და ერთი ცხვარია, რომელიც ნათესავებმა აჩუქეს. ოჯახს თავი გაჭირვებით გააქვს. ხშირად საკვებით მეზობლები ეხმარებიან.
„იქნებ სახურავის შეკეთებაში დაგვეხმაროს ვინმე. ჩვენ ამის საშუალება არ გვაქვს. ძალიან გვიჭირს ექვსი შვილის რჩენა“, – ამბობს ია მამულაძე.

მამულაძეები სოფელ უტყისუბანში ორი წლის წინ ჩამოვიდნენ, ოჯახს საცხოვრებელი ადგილის გამოცვლა რამდენჯერმე მოუწია. მეწყერის გამო აჭარიდან კახეთში, ახმეტის მუნიციპალიტეტის სოფელ ქორეთში ჩაასახლეს, თუმცა პირობები აქაც არ ჰქონდათ.

„მთავრობის ბინაში რვა წელი ვიცხოვრეთ, მაგრამ საკუთრებაში არ გადმოგვცეს. არანაირი პირობები არ გვქონდა. ერთ დღეს, რომ იმ სახლიდანაც გამოვეშვით ღია ცის ქვეშ მოგვიწევდა ცხოვრება, ამიტომ ვარჩიე ჩემი მეუღლის სოფელში ჩამოსვლა და აქ ცხოვრება. სახლი ძალიან ცუდ მდგომარეობაშია, იქნებ ვინმე დაგვეხმაროს, რომ სახურავი და იატაკი მაინც შეგვაცვლევინოს“, – ამბობს ჯუმბერ მამულაძე.

ადიგენის მუნიციპალიტეტის გამგეობაში მამულაძეების შესახებ ინფორმაცია არ აქვთ. გამგებლის მოადგილის არსენ ბალახაშვილის განმარტებით აღნიშნული საკითხით დაინტერესდებიან და ოჯახს შეძლებისდაგვარად დაეხმარებიან.

„მოგვამრთონ, ან გამგებლის წარმომადგენელს ვთხოვ ამ საკითხში გაერკვეს. თანხით ვერ დავეხმარებით, თუმცა მასალის მიცემა შეგვიძლია. აქამდეც რომ არ მოგვმართეს მიკვირს. სოფელში მივა ინფრასტრუქტურის სამსახური და ადგილზე ნახავს, როგორ შევძლებთ დახმარებას“, – ამბობს არსენ ბალახაშვილი.


[თინათინ ზაზაძე, ადიგენი]