სამცხე–ჯავახეთის უნივერსიტეტს 200 სტუდენტზე გათვლილი საცხოვრებელი სჭირდება

სამცხე–ჯავახეთის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი რობიზონ ზარიძე ახალქალაქიდან, სოფელ კოთელიიდანა. ორი წელი მას სწავლის პარალელურად მუშაობაც უხდებოდა იმისთვის, რომ ახალციხეში ცხოვრება შეძლებოდა და ბინა დაექირავებინა: „იმის გამო რომ ვმუშაობდი, უნივერსიტეტში ლექციების გაცდენა მიწევდა. სასწავლებელს რომ სტუდენტების საცხოვრებელი ჰქონდეს, სწავლის მეტი მოტივაცია მექნებოდა“.

სტუდენტებისთვის საცხოვრებლის საჭიროებაზე საუბრობს იურიდიული ფაკულტეტის სტუდენტი ნანა გვირჯიშვილი. იგი ასპინძიდან სოფელ ხიზაბავრიდანაა და ახალციხეში ნაქირავებ ბინაში ყოველ თვეში 250 ლარს იხდის: „გარდა ამისა, ბუნებრივია, კომუნალური ხარჯებიც გადასახდელია და თვეში მინიმუმ 300 ლარი მაინც მჭირდება“.

სტუდენტი თაკო თუმანიშვილი ამბობს, რომ ბევრ სტუდენტს ფინანსურად ბინის დაქირავების საშუალება არ აქვს: „ვერ იხდიან ქირას, ვერ იხდიან სწავლის გადასახადს და საერთოდ ანებებენ მერე სწავლას თავს. უნივერსიტეტს რომ საცხოვრებელი ჰქონდეს, ეს ისეთი ახალგაზრდების ოჯახებს, ვისაც ფინანსურად უჭირს შეეშველებოდა“.

ფინანსური პრობლემების გამო სასწავლებლის დატოვება მართლაც ასობით სტუდენტეს უხდება. მაგალითისთვის, მიმდინარე წლის მაისის მონაცემებით სამცხე–ჯავახეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტიდან სწავლის საფასურის გადაუხდელობის გამო 55 სტუდენტი გარიცხეს, 365–ს კი სტატუსი შეუჩერდა.

უნივერსიტეტის ადმინისტრაციაში აცხადებენ, რომ სტუდენტებისთვის საერთო საცხოვრებლის პრობლემის მოგვარებას წლებია ცდილობენ, თუმცა ამ დრომდე ამ საკითხის გადაწყვეტა ვერ მოხერხდა. სასწავლებელი რუსთაველის N124-ში მდებარე ყოფილ სამხედრო დასახლებაში ტერიტორიის ნაწილის საკუთრებაში გადაცემას ითხოვს.

„იურიდიულად არ არსებობს დოკუმენტი, რომელიც შენობების გადმოცემას ხელს შეუშლიდა. ერთი შენობაც კი საკმარისია საცხოვრებლის მოსაწყობად. ადგილობრივი თვითმმართველობის მაღალჩინოსნებისგან უნივერსიტეტი ყოველთვის დადებით პასუხს იღებს, თუმცა ყოფილი სამხედრო დასახლების ტერიტორიის გადმოცემის საკითხი, თითქმის ათი წელია ზეპირ შეთანხმებას ვერ გაცდა“, – ამბობს სამცხე–ჯავახეთის უნივერსიტეტის რექტორი მაკა ბერიძე.

ტერიტორია, რომელსაც 20 ჰექტრამდე ფართობი უკავია ეკონომიკის სამინისტროს ბალანსზეა და დროებით სარგებლობაში შინაგან საქმეთა სამინისტროს აქვს გადაცემული, თუმცა რა ვადით და პირობით უცნობია. 2017 წელს „სამხრეთის კარიბჭეს“ უწყებამ წერილობით უაპასუხა, რომ „ეს ტერიტორია სჭირდებათ“. შეკითხვებზე პასუხს, თუ რა შეიცვალა მას შემდეგ და რამდენად შესაძლებელია, რომ უნივერსიტეტმა ტერიტორიის ნაწილი მაინც მიიღოს, რედაქცია შინაგან საქმეთა სამინისტროდან ისევ წერილობით ელოდება.

„სამცხე–ჯავახეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტს 200 სტუდენტზე გათვლილი საერთო საცხოვრებელი ახალქალაქში აქვს, თუმცა ახალციხეშიც 200 სტუდენტზე გათვლილი საცხოვრებელი გვჭირდება“, – აცხადებს ბერიძე.

მისივე თქმით, ახალი სასწავლო წლის დაწყებამდე უნივერსიტეტმა ბიზნესმენ გოჩა პარუნაშვილისგან შეთავაზება მიიღო, რომლის თანახმადაც სტუდენტებს რუსთაველის ქუჩაზე მდებარე სასტუმროში, თვეში 150 ლარად ოთახი დაეთმობათ. ამ თანხაში შევა კომუნალური ხარჯი და დამლაგებლის მომსახურებაც. სასტუმრო გათვლილი 30 კაცზეა.

„ეს უნივერსიტეტის და ბიზნესის თანამშრომლობის კარგი მაგალითია. ვფიქრობ სტუდენტებისთვის არაჩვეულებრივი შესაძლებლობაა. მესკუთრემ, გაითვალისწინა სტუდენტების ინტერესი და ორივე მხარე წავიდა იმ შეთანხმებაზე, რომ აქედან სარგებელზე არ უნდა ვილაპარაკოთ“, – ამბობს ბერიძე.

რექტორი ფიქრობს, რომ ახალციხეში სტუდენტებისთვის სასტუმროს შეთავაზება მათ მდგომარეობას გააუმჯობესებს, თუმცა საერთო საცხოვრებლის პრობლემა კვლავ გადაუჭრელი რჩება.

სტუდენტები კი აცხადებენ, რომ მათთვის ვისაც ქალაქში ბინის დაქირავება უხდებათ, ეს შეთავაზება კარგია, თუმცა, საკმარისი არაა: "სასწავლებელში ბევრად მეტია ისეთი სტუდენტი, ვისაც ასეთი შეღავათის გაწევა სჭრიდება".

[ავთო ინასარიძე, ახალციხე]