ახალციხეში, გამრეკელის ქუჩაზე, სტომატოლოგიური კლინიკის ხელმძღვანელი ნელი მაღრაძე ამბობს, რომ კლინიკის ტერიტორიაზე მოსახლეობა ყოველდღიურად მიმდებარე ქუჩებიდან ნაგავს ყრის. მისი თქმით, ადგილობრივებს საყოფაცხოვრებო ნარჩენები ძირითადად ღამის საათებში მოაქვთ, მაშინ, როდესაც კლინიკაში თანამშრომლები არ არიან.
„მთელი ქალაქი აქ მოდის და ნაგავს ყრის, აქ წლების განმავლობაში დაგროვილი ნარჩენებია. რამდენჯერმე ჩვენ მოვიყვანეთ ტრაქტორი და მიწა გადავაყარეთ, მაგრამ იგივე სიტუაციაა. ეზო შემოღობილი არ გვაქვს, რომ დავკეტოთ და შემოსვლის უფლება არ მივცეთ“, – ამბობს შპს „სტომატოლოგის“ დირექტორი ნელი მაღრაძე.
მისივე თქმით, საყოფაცხოვრებო ნარჩენებს ყრიან სომხური საჯარო სკოლის მიმდებარე ტერიტორიაზეც. ნაგავი წვიმის დროს მდინარე ფოცხოვში ჩადის: „ძალიან სახიფათოა, განსაკუთრებით ზაფხულში. კეთილმოწყობის სამსახურის უფროსიც ვნახე და დახმარება ვთხოვე“.
გამრეკელის ქუჩაზე მცხოვრები მოსახლეობა ამბობს, რომ მათ ქუჩაზე ნაგვის მანქანა არ მიდის, არ დგას ნაგვის ურნებიც, თუმცა იმ ფაქტს, რომ ნაგავს კლინიკის ტერიტორიაზე ყრიან კატეგორიულად უარყოფენ. ადილობრივები ამბობენ, რომ წლების განმავლობაში თხოვენ ქუჩებში ნაგვის ურნების დადგმას, თუმცა უშედეგოდ.
„ნაგავს ორი ქუჩის მოშორებით, სამხარეო ადმინისტრაციის შენობასთან მდგარ ურნაში ვყრით. კლინიკის ტერიტორიაზე ჩვენ არ გაგვაქვს“, – ამბობს გამრეკელის ქუჩის მცხოვრები რუზანა მეითარჯიანი.
ნაგვის ურნების არარსებობის პრობლემა აწუხებთ შალვა ახალციხელის ქუჩის მცხოვრებლებსაც.
„ჩვენც გუბერნიასთან გაგვაქვს ნაგავი. ტყუილებს ნუ იძახიან. ჩვენ ნარჩენები კლინიკის ტერიტორიაზე არ გაგვაქვს“, – ამბობს ეთერ შეშაბერიძე.
სომხური საჯარო სკოლის მიმდებარე ტერიტორიაზე ნაგვის გატანას კატეგორიულად უარყოფს სკოლის დირექციაც, თუმცა ეზოში, მდინარე ფოცხოვის მხარეს, რკინის ღობე აწეულია და ახალდაყრილი ნაგვის კვალიც ემჩნევა. საყოფაცხოვრებო ნარჩენები ყრია მიმდებარე ტერიტორიაზეც.
სკოლის დირექტორი სვეტლანა არუთუნიანი ამბობს, რომ ნაგავს რუსთაველის ქუჩაზე მცხოვრები მოსახლეობა ყრის, სკოლას კი ნარჩენები დიდიმამიშვილის ქუჩაზე გააქვთ.
წლებია უშედეგოდ ითხოვენ ნაგვის ურნებს ივანე ახალციხელის ქუჩაზე მცხოვრებლებიც. ადგილობრივები საყოფაცხოვრებო ნარჩენებს რკინიგზის მიმდებარე ტერიტორიაზე ყრიან. აღნიშნულ ქუჩაზე 25 ოჯახი ცხოვრობს.
„ვის არ ვთხოვეთ დახმარება, მოდიან, ათვალიერებენ და არაფერს აკეთებენ. ნაგვის მანქანა ჩვენს ქუჩაზე არ მოდის. არ ვიცით სად წავიღოთ, ჩვენი პატრონი არავინაა. ეს ქუჩა არავის ახსოვს“, – ამბობს ივანე ახალციხელის ქუჩის მცხოვრები ალბერტ ხუმარიანი.
აღნიშნული ქუჩების გარდა ნაგავი იყრება 9 აპრილის ხიდის მიმდებარე ტერიტორიაზეც, სადაც სამშენებლო ნარჩენები ყრია.
რატომ ვერ ხერხდება აღნიშნულ ქუჩებზე ნაგვის ურნების დადგმა და რატომ არ დადის ნაგავმზიდი შალვა ახალციხელის რამდენიმე ქუჩაზე ამ დროისთვის უცნობია. შპს „კეთილმოწყობის“ სამსახურის უფროსმა გიორგი ბალიაშვილმა „სამხრეთის კარიბჭესთან“ საუბარი არ ისურვა. მიზეზად მოუცლელობა დაასახელა და ტელეფონი გაგვითიშა.
მიმდინარე წელს, მარტში, ახალციხის მუნიციპალიტეტის მერიამ 113 ათას ლარად ნაგავმზიდი შეიძინა, გარდა ამისა იყიდეს ახალი, 40 ნაგვის ურნა, თუმცა აღნიშნულ ქუჩებზე ახალი ნაგვის ურნები არ დაუდგამთ.
„სამხრეთის კარიბჭესთან“ საუბარი არ ისურვა და ბალიაშვილის მსგავსად მოუცლელობა დაასახელა ახალციხის მერიაში ახლადშექმნილი ზედამხედველობის სამსახურის უფროსმა ნაირა სამსონიძემაც.
აღნიშული სამსახური 2015 წლის მაისში შეიქმნა, რომლის ფუნქციაც ქალაქში უსახური მშენებლობის, სამშენებლო მასალების დაყრის, მიწის თვითნებურად გადათხრის, წყლისა და საკანალიზაციო სისტემების შეცვლის შემთხვევაში დამრღვევ მოქალაქეს და ორგანიზაციას დააჯარიმებს.
რა სანქციები აამოქმედა ზედამხედველობის სამსახურმა და დაჯარიმდა თუ არა ვინმე ახალციხეში ჩვენთვის უცნობია.
შინაგან საქმეთა სამინისტროს ინფრომაციით 15 იანვრიდან 1 ივნისამდე პერიოდში, სამცხე–ჯავახეთში, ნარჩენების მართვის კოდექსის 31–ე მუხლის პირველი ნაწილის დარღვევის გამო, 278 პირია დაჯარიმებული.
„ნარჩენების მართვის კოდექსის“ შესაბამისად, რომელიც მიმდინარე წლის 15 იანვარს ამოქმედდა, გარემოს დანაგვიანება კანონით ისჯება. გარემოს დაბინძურებაზე ჯარიმების მინიმალური ოდენობა 50 ლარი, მაქსიმალური კი, 5 000 ლარია. ჯარიმის მოცულობა იმის მიხედვით განისაზღვრება, რამდენად სახიფათოა გადაყრილი ნარჩენი გარემოსთვის, როგორია მისი მოცულობა და ვინ აბინძურებს გარემოს – ფიზიკური პირი თუ ორგანიზაცია.
[თინათინ ზაზაძე, ახალციხე]