ახალი ნაგვის ურნები მეზობლებს შორის უთანხმოების მიზეზი გახდა

ერთი კვირაა რაც ქეთევან დედოფლის ქუჩაზე „კეთილომოწყობის“ სამსახურმა ერთი ახალი ურნა დადგა. თუმცა, მოსახლეობას ის ყოველ დილით სხვადასხვა ადგილზე ხვდება.

„ნაგავი უნდა გადამეყარა და ზემოთ ატანილი დამხვდა, ადრე მანქანა მოდიოდა და ნაგავს იქ ვყრიდით. კარგია რომ ნაგვის ურნები დადგეს, მაგრამ უნდა ირეცხებოდეს“, – ამბობს ქეთევან დედოფლის ქუჩაზე მცხოვრები ნინო გიორგაძე.

მის მეზობლად მცხოვრები მარი ტაბატაძის თქმით, ახალი ურნა მეზობლებს შორის დაპირსპირების მიზეზი გახდა: „ვჩხუბობთ ერთმანეთში, არავის არ უნდა რომ სახლის წინ ეს საშინელი სუნი აწუხებდეს. დეზინფექცია უნდა უტარდებოდეს ამ ურნებს, თორემ ასე მართლა გაუსაძლისია სახლთან მისი გაჩერება“.

ამავე ქუჩაზე მცხოვრები მარინა კაზარიანი ამბობს, რომ ურნასთან ვირთხები, ძაღლები და კატები ჩნდება: „ნაგავს სითხეც გასდის. სუნი ისე გვაწუხებს ფანჯრები ვეღარ გაგვიღია, არ გვინდა რომ ეს ურნა აქ იდგეს, თუ არ გარეცხავენ გაიტანონ უბნიდან“.

ნიკოლაძის ქუჩაზე „კეთილმოწყობის“ სამსახურის მიერ დადგმული ნაგვის ურნა ადგილობრივებმა მეორე დღეს გამსახურდიას ქუჩაზე გაიტანეს და იქ ორი ძველი ნაგვის ურნის გვერდით დადეს.

„ვიწრო ქუჩაა და ახალი ნაგვის ურნა ქუჩის დასაწყისში დადგეს. ნაგავი უნდა გადამეყარა და ურნა ადგილზე აღარ დამხვდა, სხვაგან გადაუტანიათ. რატომ უნდა ვატარო ქუჩიდან ქუჩაზე ნაგვი, როცა აქვე შემიძლია დავყარო?!“ – კითხულობს ნიკოლაძის ქუჩაზე მცხოვრები ნათია კუპატაძე.

სახლიდან მოშორებით ნარჩენების ტარებას აპროტესტებს ამავე ქუჩაზე მცხოვრები ვენერა ფილოიანი, თუმცა სახლის წინ ნაგვის ურნაც არ მოსწონს: „არ ვიცი ვინ წაიღო ეგ ურნა. ჩემი სახლის წინ იდგა და ნაგავი ქვედა ქუჩიდანაც აქ მოჰქონდათ, ამიტომ მალე შეივსებოდა და მერე ძირს დაყრიდნენ. კარგი იქნება ნაგვის ურნებს უფრო ახლო–ახლოს თუ დადგამენ და გარეცხავენ“.

შპს „კეთილმოწყობის“ სამსახურის დირექტორი კობა კურტანიძე ამბობს, რომ ეს პრობლემა ადგილობრივებმა თავად უნდა მოაგვარონ: „ჩვენ მათი კომფორტისთვის ვიზრუნეთ და ქალაქში 200 ურნა დავამატეთ. თუ არ მოსწონთ, სადაც დგას შეთანხმდეს მოსახლეობა და სადაც მათ უნდათ იქ დადგან“.

მისივე თქმით, ნაგვის ურნები პერიოდულად ირეცხება კიდეც: „თვეში ერთხელ ნაგვის მანქანები და ურნები ირეცხება, ვქლორავთ კიდეც“.



[ნანა ინასარიძე, ახალციხე]