კოთელიაში მარტოხელა დედა ავარიულ სახლში ცხოვრობს [ფოტო]

სოფელ კოთელიაში, ზღვის დონიდან 1700 მეტრზე, ზამთარი მკაცრი იცის. სახლი, რომელშიც ხათუნა მცირეწლოვან შვილთან ერთად ცხოვრობს, ზამთრის თბილად გატარების გარანტიას არ იძლევა. კედლები დაბზარულია, ჭერიდან მზიან დღეებში მზის სხივები, წვიმიან დღეებში კი წვიმა ჩამოდის. კედლის ღრიჭოებს კი ნაჭრებით ქოლავს, ქარი რომ არ შემოვიდეს.

„ერთადერთი, რაც ყველაზე ძალიან მჭირდება, კედლების და ჭერის გაკეთებაა. არ ვითხოვ რაიმე კაპიტალურ რემონტს. ის მინდა, რომ ქარი და წვიმა არ შემოვიდეს. მასალებიც რომ მქონდეს, როგორღაც ამოვლესავ კედლებს“, - გვიყვება ხათუნა.

ხათუნა სოციალურ დახმარებას იღებს, თვეში 140 ლარს, რაც, მისი თქმით, ჭამაში და ბავშვის ჩაცმაში ძლივს ჰყოფნის.

„სანამ ჯანმრთელობის პრობლემები დამეწყებოდა, ვმუშაობდი, როგორღაც გაგვქონდა თავი. რომ არა ეს ოპერაციები, ალბათ, ჩემითაც შევძლებდი ცემენტის ყიდვას, კედლები რომ მაინც გამომელესა,“ – ამბობს ხათუნა.

სახლში გაზი და წყალი არ აქვს. საჭმელს, ძირითადად, შეშის ღუმელზე ამზადებს. საწვავად კი თანასოფელების მიტანილ ხმელ ტოტებს ან, ხშირ შემთხვევაში, საქონლის გამხმარ ნაკელს, ე.წ. წივას იყენებს. ჯავახეთში ზამთარი უკვე ახლოსაა, საწვავის მარაგი კი, ჯავახური ზამთრის გასატარებლად, საკმაოდ ცოტაა.

„თანასოფლელები რომ არ მეხმარებოდნენ, არ ვიცი, აქამდე როგორ გავძლებდით. მუშაობა მე არ შემიძლია და თვეში 140 ლარით ორმა ადამიანმა როგორ უნდა გავიტანოთ თავი?! პროდუქტი, ხანდახან საწვავად გამოსადეგარი ხმელი ტოტები მოაქვთ, ახლა მომარაგებული მაქვს იმდენი, რომ ბავშვს საჭმელი გავუკეთო. ზამთარს ვერ გამატანინებს ეს ტოტები. არ ვიცი, რა უნდა ვქნა“.

შენობა, რომელშიც ხათუნა თავის 13 წლის ბიჭთან ერთად ცხოვრობს, სახელმწიფო საკუთრებაა, ხოლო მოსარგებლე, კოთელიის საჯარო სკოლაა. გარდა იმისა, რომ კედლები და ჭერი ავარიულია, ხათუნას წყლის პრობლემაც აქვს. ის წყალს მეზობლის ეზოდან ეზიდება.





[რობი ზარიძე, ახალქალაქი]