ახალქალაქში „ძვირ ზამთარს“ უჩივიან

ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის 64 სოფლიდან გაზიფიცირებული მხოლოდ 24 სოფელია. თუმცა სოფლებისა და ქალაქის გაზიფიცირება სულაც არ ნიშნავს, რომ ყველა სოფელში ადგილობრივები ბუნებრივი აირის გამათბობლით თბებიან. გაზიფიცირებული ოჯახების დიდი ნაწილი კვლავ ტრადიციული მეთოდით - შეშის ღუმელით თბება. შეშის ფასმა კი უკვე შემოდგომიდან დაიწყო მატება და ბევრს ზამთრისთვის საკმარისი შეშის შეძენის საშუალება არ აქვს.

„მართალია, ჩვენს სახლში ბუნებრივი აირი შემოყვანილია, მაგრამ გაზით არ ვთბებით. გაზის ღუმელის შეძენის საშუალება არ გაგვაჩნია, არადა ამბობენ, რომ შეშაზე იაფი ჯდება. სანამ ფული შევაგროვეთ, შეშა გაძვირდა. გაზაფხულზე ერთი რიგი შეშა 350 ლარი ღირდა, ახლა კი 450 ლარი და მეტი ღირს. გამყიდველები ხელოვნურად წევენ შეშის ფასს“, - ამბობს აშხენ ავაგიანი.
ახალქალაქში ზამთარი დაახლოებით 8 თვე გრძელდება. როგორც აქ ამბობენ, ახალქალაქში წლის მხოლოდ ორი დროა, 4 თვიანი გაზაფხული და 8 თვიანი ზამთარი. მთელი ზამთრის განმავლობაში გათბობისთვის საჭიროა 3 რიგი შეშა. რიგი შეშის საზომი ერთეულია - ერთი რიგი შეშა „სატვირთო ავტომობილზე ხანდახან 650 ლარად იყიდება.

შეშის გამყიდველებმა თავიდან არ უარყვეს, რომ იყო ხალხი, ვინც ერთი რიგ შეშას 650 ლარად ყიდდა, თუმცა მას შემდეგ, რაც გაიგეს, რომ ჟურნალისტებს ესაუბრებოდნენ, დიალოგზე უარი განაცხადეს.

შეშის იმ გამყიდველებმა, ვინც საუბარზე უარი არ თქვა, აგვიხსნეს, რომ სინამდვილეში შეშა რამდენიმე მიზეზის გამო გაძვირდა.

„ადრე ტყიდან შეშა ვაუჩერებით ჩამოგვქონდა. ახლა პროცესი გაცილებით უფრო გართულდა. საჭიროა მინდობილობა, რომლისთვისაც 20 ლარს ვიხდით, ასევე ტყიდან შეშის გამოტანისთვის ვაკეთებთ დოკუმენტებს, რაშიც 15 ლარს ვიხდით“, - ამბობს არამ ნერსესიანი.

არამ ნერსესიანი ჩივის, რომ შეშა არ იყიდება, კვირაობით დგანან, რომ ერთი რიგი მაინც გაყიდონ. იგი ამბობს, რომ ნოემბერში შეშის ჩამოსატანად ბაკურიანის ტყეში მხოლოდ ხუთჯერ იყო.

ბებია მანიკი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფელ თახჩაში ცხოვრობს. ამ სოფელში 20 ოჯახია. ზამთარში სოფლისკენ მიმავალი გზა ძირითადად დაკეტილია. თუ დიდი თოვლი მოვიდა, ქალაქამდე კვირაობით ვერ ჩადიან. სოფელში გაზი არ არის შეყვანილი. აქ ხალხი ძირითადად მესაქონლეობითაა დაკავებული და ზამთარში გათბობისთვის ნაკელს ახმობენ.

„ძირითადად გამხმარ ნაკელს ვწვავთ, თუმცა თითო რიგ შეშას, სიმშვიდისთვის მაინც ვყიდულობთ. მაგრამ შეშა ძალიან ძვირია, ჩვენ პენსიონერები ვართ. მე და ჩემი მეუღლე, რაც შეგვიძლია, ვაგროვებთ პენსიას შეშის საყიდლად. ადამიანისთვის მთავარია კუჭი ჰქონდეს სავსე და სითბოში იყოს. ახლა კი არ ვიცი, ამ ზამთარს როგორ გადავიტანთ“,- ამბობს ბებია მანიკი.

[აღუნიკ აივაზიანი, ახალქალაქი]