'პარიჟის გამოფენაზედ' გაგზავნილი ნაქარგები – ვინ იყო ნატალია გიორგაძე

მის შესახებ ვრცლად ინფორმაცია არ არსებობს. ცნობილია, რომ ის ახალციხის ქალთა უფასო სკოლის ერთ–ერთი წარჩინებული კურსდამთავრებული იყო.

სკოლის დამთავრების შემდეგ, მშობლები ნატალია გიორგაძეს, განათლების მისაღებად, კონსტანტინეპოლის დედათა მონასტერში აგზავნიან, სადაც ის მონაზვნად აღკვეცეს და სახელად ანა უწოდეს.

ვიცით ასევე, რომ კონსტანტინეპოლიდან რამდენიმე წლის შემდეგ ის გაგზავნეს საფრანგეთში, ქალაქ მოასკაში – დედათა მონასტერში. იქ მან რვა წელი დაჰყო. შეისწავლა უცხო ენები; დახელოვნდა ქსოვაში, ჭრა–კერვასა და ქარგვაში.

ნატალია გიორგაძე საფრანგეთიდან ისევ კონსტანტინეპოლში ჩადის და, მეცხრამეტე საუკუნის ბოლოს, სამშობლოში ბრუნდება.
ცნობილია, რომ მშობლიურ ქალაქში ხელსაქმეს ასწავლიდა როგორც გოგონებს, ასევე ოჯახის ქალებს.

საზოგადო მოღვაწის, გამომცემლის, ლიტერატურისა და ისტორიის მკვლევარის, ზაქარია ჭიჭინაძის ცნობით, ნატალია გიორგაძეს მოუქარგავს საქართველოს მეფეთა გერბი, რუკა, რომლებიც გაიგზავნა პარიზის გამოფენაზე.

1901 წელს ზაქარია ჭიჭინაძე წერს: „ამ ქალს ქსოვის დიდი ნიჭიერების ნიშან–მადლი სცხია. მან მოქსოვა შესანიშნავის ხელოვნებით საქართველოს მეფეთა გერბი, რუკა და სხვა ამდაგვარები, რომლებიც გაგზავნილი იქნა პარიჟის გამოფენაზედ. რის გამო მას ნიშნად კარგის ხელოვანისა ნიჭიერების ოქროს მედალიც მოუვიდა, რასაკვირველია თავის შესაფერისი პატივისცემით.“

ნატალია გიორგაძე ღრმად მოხუცებული გარდაიცვალა ახალციხეში. დაკრძალულია რაბათში – კათოლიკეთა სასაფლაოზე.

ისტორიკოსი ნატო ყრუაშვილი ახალციხის ქალთა უფასო სკოლის როლზე საუბრობს:

„ ...ისინი ქართული კულტურის პროპაგანდასაც ეწეოდნენ. თავიანთი საქმიანობით, მოკრძალებული წვლილი შეიტანეს ეროვნული საუნჯის შექმნასა და გამდიდრებაში. ხოლო პედაგოგიური მოღვაწეობით, ქართულ ხელოვნებას მრავალი ქომაგი და დამცველი აღუზარდეს.“

მასალა მომზადებულია ნატო ყრუაშვილის წიგნის – „ქალთა კულტურულ–საგანმანათლებლო საქმიანობა სამცხე–ჯავახეთში“ – მიხედვით.

[გულო კოხოძე, ახალციხე]