ელენე დიდიმამიშვილის ისტორია [Video]

ელენე დიდიმამიშვილი 1919 წლის 15 აპრილს ქ. ახალციხეში - რაბათში (ქალაქის ძველ ნაწილში) დაიბადა, ცნობილი განმანათლებლისა და საზოგადო მოღვაწის ზაქარია დიდიმამიშვილის ოჯახში. დიდიმამიშვილები მესხეთში საცხოვრებლად ქართლიდან - დიდმამიანთ კარიდან (გორის რაიონი) გადმოსახლებულან XIX საუკუნის დამდეგს. დიდიმამიშვილების გვარში სამი დიდი პიროვნება აღიზარდა: ზაქარია, ელენე და მარგალიტა, რომელთა მემკვიდრეობა სრული სახით დაცულია სამცხე-ჯავახეთის ისტორიულ მუზეუმში


ვიდეო მომზადებულია ქალთა ისტორიის თვის ფარგლებში, აღმოსავლეთ–დასავლეთის მართვის ინსტიტუტის ACCESS-ს პროგრამის ფარგლებში

ელენე დიდიმამიშვილი 1927 წლიდან სწავლობდა ახალციხის #1 საშუალო სკოლაში. წლების განმავლობაში ხელმძღვანელობდა სკოლის სიმებიან ორკესტრს, იყო კლასის ხელნაწერი ლიტერატურული ჟურნალის “განთიადის” რედკოლეგიის წევრი. 1937 წელს - სკოლის დამთავრების შემდეგ დროებით მსახურობდა ქალაქის ბიბლიოთეკაში, იყო დაწყებითი სკოლის მასწავლებელიც. 1938 წელს ჩაირიცხა თსუ ფილოლოგიის ფაკულტეტზე - რუსულ სექტორზე. სამამულო ომის პერიოდში ერთი წლით იმყოფებოდა აკადემიურ შვებულებაში. ამ პერიოდში მუშაობდა გაზეთის - “წითელი დროშა” - რედაქციაში პასუხისმგებელ მდივნად, ხოლო 1943 წელს რამდენიმე თვის განმავლობაში იყო ახალციხის მხარეთმცოდნეობის მუზეუმის დირექტორი. მუშაობდა მესხეთის თეატრშიც მოკარნახედ. უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა ახალციხეში მშობლიურ სკოლაში, სასოფლო-სამეურნეო და ეკონომიკურ ტექნიკუმებში.

1946 წლიდან საცხოვრებლად გადავიდა თბილისში დასთან და დედასთან ერთად. სწორედ იმ ხანებში იწყება მისი აქტიური პოეტური შემოქმედება.

ელენე დიდიმამიშვილს, როგორც პოეტს ქართველმა საზოგადოებამ სიცოცხლეშივე მიაგო პატივი. 1990 წელს აღინიშნა მისი დაბადებიდან 70 წლის იუბილე. 1996 წელს კი მშობლიურ ქალაქში აღინიშნა მისი პოეტური მოღვაწეობის 70 წელი.



[sknews.ge]