მაისიდების ხუთსულიანი, სოციალურად დაუცველი, ოჯახი დღემდე ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობს.
„ბინის გარემონტების საშუალება არ მაქვს, ამიტომ იძულებული ვარ ნაქირავებ ბინაში ვიცხოვრო. შვილიშვილი მეორე ჯგუფის ინვალიდი მყავს და მას ბეტონზე ვერ დავაწვენ“, - ამბობს ნათელა მაისიდი.
მაისიდებს, ისევე როგორც ცხრა აპრილზე, ორსართულიან საცხოვრებელ სახლში მცხოვრებ დანარჩენი 11 ოჯახს, საკუთარ სახლში ¬¬დაბრუნების საშუალება წელიწადნახევრიანი ლოდინის შემდეგ მიეცა.
ცხრა აპრილის ქუჩაზე მდებარე, 1905 წელს აშენებული ორსართულიანი შენობის რესტავრაცია ადგილობრივმა ხელისუფლებამ 2011 წელს დაიწყო.
გამგეობამ თითოეულ ოჯახთან ინდივიდუალური ხელშეკრულება გააფორმა, რომლის თანახმად, ისინი ისევ აღნიშნულ შენობაში დაბრუნდებოდნენ, მანამდე კი ბინის ქირას გამგეობა დაფარავდა.
შენობის მცხოვრებლები ამბობენ, რომ მათ საცხოვრებელი იმ მოტივით დატოვეს, რომ დაბრუნების შემდეგ მხოლოდ კოსმეტიკური რემონტის გაკეთება მოუწევდათ. ამის თაობაზე გამგეობისგან სიტყვიერი დაპირებაც მიიღეს.
წელიწადნახევრიანი ლოდინის შემდეგ კი აღმოჩნდა, რომ საცხოვრებელი ბოლომდე დასრულებული არ არის. ამიტომ, 12 ოჯახიდან ორი საკუთარ სახლში შესვლას ვერ ახერხებს, - მათ ბინის გარემონტების საშუალება არ აქვთ.
მანანა გელაშვილი ამბობს, რომ მათთან დადებული ხელშეკრულება თავიდანვე ბუნდოვანი იყო, თუმცა, მას შემდეგ, რაც გამგეობისგან დაპირება მიირეს, ხელშეკრულებას ხელი ყველამ მოაწერა.
„ხელშეკრულებაში მხოლოდ ის ეწერა, რომ დროებით უნდა გამოვსულიყავით და გარკვეული პერიოდი ნაქირავებ ბინაში გვეცხოვრა. ბინის ქირას კი გამგეობა გადაიხდიდა. ბევრი შემთხვევა ყოფილა, რომ გამოუსახლებიათ სხვადასხვა პირობით და შემდეგ საკუთარ სახლებში აღარ შეუშვიათ. ბუნებრივია, ჩვენც შეგვეშინდა, გამგეობის წარმომადგენლებმა კი დაგვარწმუნეს, რომ გარემონტებულ ბინებში შევიდოდით“.
დანარჩენმა ათმა ოჯახმა რემონტის გასაკეთებლად ბანკიდან სესხი აიღო.
„კედლები და ჭერი გასაშპაკლია, იატაკი დასაგებია, სველი წერტილები მოსაწესრიგებელია. გარდა ამისა, გასაკეთებელია სადარბაზოც. უხარისხო ბეტონია დასხმული და იფხვნება, მტვერი კი სახლებში შედის“,-ამბობს გიორგი ხუჯაძე.
ადგილობრივები ამბობენ, რომ გამგეობა მათ გამათბობელის დამონტაჟებასაც დაჰპირდა.
„რომელ გამათბობელზეა საუბარი, ბინებში მხოლოდ წყალი და დენი გვაქვს, წყალიც პრობლემურია, პირველ სართულზე თუ მოუშვი, მეორეზე წყდება. გაზის შემოყვანას შვიდი თვეა გვპირდებიან. ტელევიზორს ვერ ვუყურებთ, ერთი ცენტრალური კაბელის გამოყვანა რა პრობლემა გახდა?“- ამბობს მანანა გელაშვილი.
აღნიშნული ბინის მკვიდრები შენობის პროექტს და სამშენებლო მასალის ხარისხსაც იწუნებენ.
„ვინც ეს ოთახები დააპროექტა, ეძინა და ისე აპროექტებდა?! შესასვლელი შესასვლელს არ გავს და ოთახი ოთახს. თავიდან გადავაკეთე ოთახების წყობა. ესეც ხომ ხარჯებთან არის დაკავშირებული?!“ - ამბობს გიორგი ხუჯაძე.
იმის, გამო რომ შენობას საწვიმარი მილი არ აქვს და სახურავიც დაზიანებულია, მეორე სართულის მცხოვრებლებთან წვიმა ჩადის. წვიმის წყლისგან დაზიანდა შენობის ფასადიც.
ბორჯომის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს თავჯდომარეს ბესო ქურდაძეს საცხოვრებლის მკვიდრების პრეტენზიები უკვირს.
„წლები ავარიულ შენობაში ცხოვრობდნენ, რომელიც ყოველ წუთს შეიძლება ჩამონგრეულიყო, ახლა ბევრად უკეთეს პირობებს ვთავაზობთ, მაგრამ მაინც უმადურები არიან. მათთვის არავის უთქვამს, რომ სახლებს გაგირემონტებთ და გამათბობლებს დაგიდგამთო“, - ამბობს ბესო ქურდაძე.
რაც შეეხება, საცხოვრებელში ბუნებრივი აირის შეყვანასა და სადარბაზოების კეთილმოწყობას, ქურდაძე ამბობს, რომ ეს დაპირება ნამდვილად იყო.
„გაზიფიკაციაზე ჯერ ტენდერი გვაქვს გამოცხადებული. საკრებულო მათ სადარბაზოსაც გაუკეთებს“, - ამბობს ქურდაძე და ამატებს, რომ სახურავის დაზიანების შესახებ მას არანაირი ინფორმაცია არ აქვს და მოიკვლევს.
"შენობას 65 წლიანი გარანტი აქვს. დაზიანების აღმოჩენის შემთხვევაში, დაუკავშირდებით კომპანიას და გავაკეთებინებთ“, - გვაიმედებს საკრებულოს თავმჯდომარე.
[მანანა სარაშვილი, ბორჯომი]