სოფლები კლუბების აღდგენას ითხოვენ

სოფელი სულდა ეთნოგრაფიული სიმღერისა და ცეკვის ფესტივალზე ანსამბლით პირველად წარსდგება. გუნდში 4-დან 17 წლამდე ბავშვები მღერიან და ცეკვავენ. გასულ წელს სულდადან “ჯავახურ გაზაფხულში” მხოლოდ ერთი სოლისტი მონაწილეობდა.

სოფლის კლუბში მოწესრიგებული მხოლოდ დარბაზია. კლუბის დირექტორის აზგანუშ ვარდიკიანის თქმით, წელს რაიმეს შერემონტებას ვერ შეძლებენ: “მუსიკალური ცენტრი სახლიდან მომაქვს. სათბობი ბავშვებსაც მოქონდათ, რეპეტიციები რომ ჩაგვტარებინა. ფორმების შესაკერად სპონსორი ვიპოვეთ, მაგრამ, 15 წევრის სამოსი დაგვიფინანსა, ანსამბლში კი 27 ადამიანია. დანარჩენებს რას ჩავაცვამ, არ ვიცი”.

კლუბები, ან კულტურის სახლები, ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის 64 სოფლიდან 30-ში ფუნქციონირებს. უმეტესად ეს 2-3 სართულიანი შენობებია. დანარჩენ სოფლებში კლუბები დანგრეულია ან საერთოდ არ არის.

კულტურის მოქმედი სახლები რემონტსა და კეთილმოწყობას საჭიროებს. შენობები ელემენტარული პირობების, ელექტროენერგიის, მუსიკალური ინსტრუმენტების, ნორმალური მაგიდებისა და სკამების გარეშეა.

- “კლუბების შენობები “ჰაერშია”, ვინმეს საკუთრებას არ წარმოადგენს. ამიტომ დახმარება არ შეგვიძლია, თუნდაც ფინანსები გვქონდეს. ამავე მიზეზითაა მოუგვარებელი კლუბებში ელექტროენერგიის საკითხიც. მრიცხველები არ არის. ველოდებით, რომ ეს საკითხი მაინც მოგვარდეს”, - ამბობს ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის კლუბების გაერთიანების დირექტორი ალიკ ქსოპიანი.

ბევრ სოფელში ელექტროენერგია კლუბებში ალტერნატიული მეთოდებით შეიყვანეს. დირექტორების ნაწილმა დენი სახლიდან გადაიყვანა, ნაწილმა კი სხვა მცხოვრებლების მრიცხველს შეუერთა, ხანდახან ამ უკანასკნელთა დიდი სურვილის გარეშე. ზოგი სოფლის კლუბში, ვისაც საშუალება ჰქონდა, ამძრავები და ტრანსფორმატორები დგას.

ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის კლუბების გაერთიანების დირექტორის ალიკ ქსოპიანის თქმით, ეს საკითხი ადგილობრივი ხელისუფლების წინაშე არაერთხელ დასმულა. მაგრამ, პრობლემის მოგვარების საშუალება არ არის.

კულტურის სახლების უმრავლესობაში, როგორც სოფელ სულდას შემთხვევაში, რეპეტიციისთვის გამოსადეგი მხოლოდ დარბაზია. ერთეულებს გასახდელიც აქვთ.

სოფელ მერენიაში შენობა ავარიულ მდგომარეობაშია, თუმცა, მოცეკვავეებსა და მომღერლებს ეს ვერ აფერხებთ და ფესტივალისთვის მთელი ძალებით ემზადებიან.

სოფლის კლუბებში მხოლოდ ერთი – დირექტორის შტატია, დილისკას გარდა, სადაც დირექტორთან ერთად, ინსტრუქტორიც მუშაობს, რომელსაც ახალქალაქის აშუღთა სკოლა აქვს დამთავრებული. ამავე სკოლადამთავრებულია სოფელ ვაჩიანის კლუბის დირექტორი, დანარჩენები კი არაპროფესიონალები არიან, რომლებიც სოფლის რწმუნებულებმა შეარჩიეს. კლუბის დირექტორი – ესაა ქორეოგრაფი, ხელმძღვანელი, მენეჯერი, ტექნიკოსი და ხანდახან დამლაგებელიც კი, 135-ლარიან თვიურ ხელფასზე.

ბურნაშეტის კულტურის სახლის დირექტორის ანუშიკ ხნკოიანის თქმით, მიუხედავად პირობების უქონლობისა, კლუბში თეატრალური ჯგუფი და 36-კაციანი ცეკვისა და სიმღერის ანსამბლი ფუნქციონირებს. “სოფლის მხარდაჭერის პროგრამით” კლუბის გარემონტება უნდოდათ, მაგრამ არჩევანი სხვა პრობლემაზე შეჩერდა.

- “ორი ოთახის ფანჯრებში მინები საკუთარი ხარჯით ჩავსვი, მაგრამ შენობაში 115 ფანჯარაა, ყველას ჩემი ხარჯით ვერ გამოვცვლი. სახურავი შარშან, სპონსორის შემწეობით გამოვცვალეთ. მთელი ზამთარი შეშა სახლიდან მომქონდა, რომ მეცადინეობა შეძლებოდათ. საცეკვაო ფორმები არ გვაქვს, რაც დიდი პრობლემაა. არც მუსიკალური ინსტრუმენტები და სკამები გაგვაჩნია”, - ამბობს ანუშიკ ხნკოიანი.

ყველაფრის მიუხედავად, ბურნაშეტის სიმღერისა და ცეკვის ანსამბლი რეპეტიციას კვირაში ორჯერ ატარებს. დირექტორი საცეკვაო კაბების შესაკერად სპონსორს ეძებს.

წელს სოფელ მურჯახეთსა და ქარცახში კულტურის სახლები “სოფლის დახმარების პროგრამის” ფარგლებში გამოყოფილი თანხებით რემონტდება.

ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის კლუბების გაერთიანების დირექტორთან ალიკ ქსოპიანთან კულტურის სახლების პრობლემებზე ხშირად მსჯელობენ. ბოლო შეხვედრაზე საუბარი ფესტივალ “ჯავახური გაზაფხულის” გამართვასთან დაკავშირებულ პრობლემებსა და საკითხებს შეეხო.

ალიკ ქსოპიანის თქმით, სოფლის კლუბების დირექტორები პროფესიონალები არ არიან, მაგრამ მათ ცეკვების დადგმასა და სხვა საკითხების მოგვარებაში ქალაქიდან ჩასული მეთოდისტები ეხმარებიან: “წელს ანსამბლებს ისეთი სოფლებიც წარმოადგენენ, ვისაც მათი გუნდი არასოდეს ჰყოლია. ანსამბლების დაახლოებით 90%-ს საცეკვაო ფორმები არ აქვს, რაც აქვთ, სცენაზე იმ ტანსაცმლით გამოვლენ. არასწორი იქნებოდა, ფორმების არქონის გამო არ ეცეკვათ. ფორმებით ყველა რომ უზრუნველვყოთ, 2-3 ათასი ლარია საჭირო. ამ თანხას ვერსაიდან ვიშოვით”.

ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის კლუბების გაერთიანების დირექტორის თქმით, ამ პრობლემების მიუხედავად, ბოლო 2-3 წლის განმავლობაში ამ სფეროში მდგომარეობა საგრძნობლად გაუმჯობესდა.

[შუშან შირინიანი, ახალქალაქი]