მოკლევადიანი, მაგრამ აუცილებელი

სოფლის გზების კეთილმოწყობისთვის ჯამში 120 500 ლარია გამოყოფილი. ზოგმა სოფელმა ამ პროგრამით მიღებული თანხა მთლიანად გზების მოწესრიგებას დაუთმო. ამასთან, მათ კარგად იციან, რომ რამდენიმე თვის შემდეგ გზები ისევ ძველ მდგომარეობას დაუბრუნდება. ბევრი სოფელი ფულს გზების კეთილმოწყობისთვის ყოველწლიურად ხარჯავს და მხოლოდ რამდენიმეთვიან შედეგს იღებს.

ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფელი ტახჩა მთა აბულის ძირში მდებარეობს. სოფლისკენ მიმავალი გზა ზამთარში იკეტება, მანქანით მგზავრობა აქ ზაფხულობითაც ჭირს.

- “კრებაზე გადაწყდა, რომ სოფლისკენ მომავალ გზაზე ქვიშა დაიყაროს. მართალია, წვიმა გადარეცხავს, მაგრამ სხვა გამოსავალი არ გვაქვს”, - ამბობს ტახჩას რწმუნებული არსენ ეპრიკიანი.

ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის ეკონომიკისა და ინფრასტრუქტურის სამსახურის ხელმძღვანელის ვაან ბატოიანის თქმით, სოფლის მცხოვრებლები იძულებულნი არიან, გზები მოხრეშონ, რადგან მოასფალტებისთვის საკმარისი სახსრები არ გააჩნიათ: “მართალია, ეს სამუშაოები წყალსადენების მშენებლობასავით გრძელვადიანი არ არის, მაგრამ გზები ისეთი გაუვალი მაინც აღარ იქნება. ეს თანხა ასფალტისთვის რომ დაიხარჯოს, მხოლოდ ერთნახევარი კილომეტრის მოასფალტებას ეყოფა და გზის რომელი მონაკვეთი უნდა ავირჩიოთ?!”

რემონტს საჭიროებს შემდეგი სოფლებისკენ მიმავალი გზები: ოლავერი, ხანდო, ტახჩა, პატარა სამსარი, დიდი სამსარი, ხავეტი, ბავრა. ცუდ მდგომარეობაშია სოფლების: ვაჩიანის, კარწახის, ბავრას, ჩამდურას და დილისკას შიდა გზები.

სოფელ ბავრას მცხოვრებლებს უფრო მეტად სოფლის შიდა გზების მოუწესრიგებლობა აწუხებთ, თუმცა, სარემონტოა სოფლამდე მისასვლელი გზაც. გაზიფიკაციის შემდეგ სოფელში ბევრი ორმო გაჩნდა, რომლებიც წვიმის დროს წყლით ივსება და მდგომარეობას უფრო აუარესებს.

- “ძირითადად, ორმოები გაზსადენისთვისაა. გვინდა, მილები ჩავალაგოთ და ქვიშით დავფაროთ, რათა გადაადგილება შეიძლებოდეს. ქვიშით გვინდა დავფაროთ ხიდიდან სასაფლაომდე გზა, სულ კილომეტრნახევარი. გვესმის, რომ უაზრობაა, მაგრამ სხვა გზა არ არის. მხოლოდ ასფალტის დასხმა გვიშველიდა, მაგრამ ამის საშუალება არ გაგვაჩნია”, - ამბობს სოფელ ბავრას რწმუნებული არარატ შირინიანი.

სოფლები დიდი და პატარა სამსარი მუნიციპალიტეტის ყველაზე შორეული სოფლებია. ისინი მთებში, გვერდიგვერდ მდებარეობს. აქ გზა მთიანი და ქვიანია. მსუბუქი მანქანები ზაფხულშიც კი ვერ დადის, ზამთრობით კი გზა ხან დღეობით, ხანაც კვირაობით იკეტება. ადგილობრივებმა წელს სოფელ იხტილამდე ახალი გზის დაგება გადაწყვიტეს. პატარა სამსარის მცხოვრები, სოფლის რწმუნებულის მოვალეობის დროებითი შემსრულებელი მუშეგ ავაკიანი იმედოვნებს, რომ ახალი გზა სოფლის მკვიდრებს ცხოვრებას გაუიოლებს: “გვინდა ახალი, ჩვენგან სოფელ იხტილამდე მიმავალი გზა დავაგოთ. იმედი გვაქვს, ეს ნორმალური და კარგი გზა იქნება. მანძილიც ორ კილომეტრამდე შემცირდება. ვიმედოვნებთ, ახალი გზა ზამთარშიც არ ჩაიკეტება”.

ვაან ბატოიანის თქმით, პატარა და დიდ სამსარს დასახული მიზნისთვის გამოყოფილი თანხა არ ეყოფა. გამგეობაში შეეცდებიან ახალი გზის მშენებლობისთვის საჭირო თანხა ადგილობრივ ბიუჯეტში გამონახონ.

ცუდ მდგომარეობაშია სოფელ არაგვადან ბაკურიანისკენ მიმავალი ცენტრალური გზა. მუნიციპალიტეტის სოფლების მნიშვნელოვანი ნაწილი ამ მიმართულებით მდებარეობს. ეს გზა სოფელ კოთელიაზეც გადის. სოფლის რწმუნებული ანზორ ყავრელიშვილი ჩივის, რომ ცენტრალური გზის რემონტის უფლებას არ აძლევენ და არც თვითონ არემონტებენ: “სოფელ კოთელიამდეც და საერთოდ, გზები ძალიან ცუდ მდგომარეობაშია. ეს გზა სახელმწიფო მნიშვნელობისაა, ამიტომ მისი რემონტის უფლებას არ გვაძლევენ და თავადაც არაფერს აკეთებენ. სოფელ არაგვამდე გზაზე ასფალტი იგება, ჩვენს სოფლამდე სულ რაღაც ხუთი კილომეტრი რჩება. კარგი იქნებოდა, ჩვენი გზაც რომ მოეწესრიგებინათ”.

ვაან ბატოიანის თქმით, სოფელ კოთელიამდე და ბარალეთამდე გზა გრეიდერით დამუშავდება: “სოფელ არაგვადან სოფელ ხანდომდე გრეიდერით უნდა დამუშავდეს, ეს ბაკურიანისკენ მიმავალი გზაა. ისინი წელიწადში ორჯერ ასწორებენ გზას, მაგრამ სარგებელი არაფერია. ახლა ეს გზა მანქანებისთვის გაუვალია. ამ სოფელში გზებს ორგანიზაცია “ჯავახეთის გზა” გაარემონტებს. სხვა გამოსავალი არ არის, ასფალტის დაგება ძალიან ძვირია”.

[შუშან შირინიანი, ახალქალაქი]