საპარლამენტო არჩევნების შემდგომ ქვეყნის მოსახლეობა სამ ნაწილად გაიყო. ერთი ნაწილი საქართველოს პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილის მომხრედ რჩება, მეორე ნაწილი პრეზიდენტის მოწინააღმდეგეა და მის გადადგომას ითხოვს, მესამე ნაწილი კი ნიჰილისტურ განწყობას ინარჩუნებს და პოლიტიკურ პროცესებში საერთოდ არ ერევა. არჩევნების შემდგომ რადიკალურადაა შეცვლილი ვითარება ახალქალაქშიც. თუ ადრე აქ უმრავლესობა პრეზიდენტის მხარდამჭერი იყო, ახლა ადგილობრივების უმეტესობას პოზიცია ჩამოყალიბებული არ აქვს.
ამერიკის შეერთებული შტატების ნაციონალური დემოკრატიული ინსტიტუტის (NDI) მონაცემებით, არჩევნების შემდეგ საქართველოს პრეზიდენტს ქვეყნის მოსახლეობის 29% უჭერს მხარს. არჩევნებამდე ეს მონაცემი 61% იყო.
ახალქალაქში მცხოვრებლები პრესასთან ღიად საუბარს კვლავ ერიდებიან, ამიტომ 20 მოქალაქე ანონიმურად გამოვკითხეთ. მათგან ხუთი გამოკითხული ამბობს, რომ პრეზიდენტი უნდა გადადგეს, ამდენივე ამ იდეის წინააღმდეგია, ოთხი ადამიანისთვის ეს საკითხი სულ ერთია, ხოლო ექვსმა არ იცის, უნდა თუ არა პრეზიდენტის გადადგომა.
„ამ პირობებში მან საკუთარი თავი უკვე ამოწურა. პრეზიდენტის პოსტი უნდა დატოვოს და მმართველობის სადავეები ახალ მთავრობას გადასცეს. თუმცა ოპოზიციაში უნდა დარჩეს და ოპოზიცია მთავრობის კონტროლისთვის მუშაობდეს“, - გვითხრა ერთ-ერთმა გამოკითხულმა.
„მის (მიხეილ სააკაშვილის) კანდიდატურას მხარს ვუჭერ, რადგან ვხედავ, რა გააკეთა. დარწმუნებული არ ვარ, რომ ახლანდელი ხელისუფლება რაიმეს გაკეთებას შეძლებს“, - გვიპასუხა პრეზიდენტის მომხრემ.
„ახალ ხელისუფლებაში დარწმუნებული არ ვარ. ამიტომ ჯერჯერობით არ ვიცი, რა უკეთესია და რა უარესი“, - გვიპასუხა ახალქალაქელმა ქალბატონმა, რომელსაც პოზიცია ჯერ არ აქვს ჩამოყალიბებული.
ახალქალაქისგან განსხვავებით, საქართველოს სხვა ქალაქებში მცხოვრებ მოსახლეობას პოზიციების გარკვევაში სხვადასხვა პოლიტიკური და საზოგადოებრივი პროცესები ეხმარება, ახალქალაქში ამ მხრივ სიჩუმეა.
არასამთავრობო ორგანიზაციამ „ერთსულოვნება“ იმერეთის ყოფილი გუბერნატორის თემურ შაშიაშვილის ხელმძღვანელობით პრეზიდენტის გადადგომის მოთხოვნით მილიონი ხელმოწერა შეაგროვა. ხელმოწერების შეგროვება საქართველოს პრეზიდენტის რეზიდენციასთან გამართული მიტინგით დასრულდა.
პრეზიდენტის მოწინააღმდეგეთა საპირწონედ დაიწყო მიხეილ სააკაშვილის მომხრეთა ხელმოწერების შეგროვება. ამ საქმეს მოძრაობა „პატრიოტები“ ხელმძღვანელობდა.
ხელმოწერების შეგროვება ორივე მხრიდან მთელ საქართველოში მიმდინარეობდა. სამცხე-ჯავახეთში კი ხელმოწერების პროცესი ასპინძას არ გასცდენია. არცერთი პოლიტიკური ძალის წარმომადგენლები ახალქალაქისა და ნინოწმინდის სომხური ეთნოსით დასახლებულ მუნიციპალიტეტებში არ გამოჩენილან.
სამცხე-ჯავახეთის მოსახლეობის კონკრეტულად რა პროცენტი უჭერს მხარს ან წინააღმდეგია პრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილის, უცნობია.
სამცხე-ჯავახეთის სომხური საზოგადოებრივი ორგანიზაციების საბჭოს კოორდინატორი არტაკ გაბრიელიანი მიიჩნევს, რომ მოსახლეობის პასიურობა ამ საკითხში ჯავახეთის სომხურენოვან მოსახლეობაში ჯერ კიდევ შენარჩუნებული შიშის ფაქტორითაა განპირობებული.
„რეალურად მნიშვნელოვანია არა სააკაშვილის პიროვნება, არამედ ორხელისუფლებიანობა. ნებისმიერი ტიპის ორხელისუფლებიანობა ქვეყანას ანგრევს. ის, რომ ჩვენ ანტისამთავრობო განწყობა გვაქვს, ბუნებრივია. ყველამ იცოდა, რომ ყველაფერი პრეზიდენტისგან მოდის. განწყობა არის, მაგრამ შეიძლება გავაკეთოთ დასკვნა, რომ მთელ ქვეყანაში და რეგიონებში პრეზიდენტის გადადგომას ითხოვენ, ჩვენ კი არა, რადგან ხალხში შიში კიდევ არის დარჩენილი. ის გავლენა, შიშის თვალსაზრისით და ზეწოლა სხვა რაიონებში არ ყოფილა“, - ამბობს არტაკ გაბრიელიანი.
რეალურად, რა მოქმედებს ახალქალაქის მოსახლეობის პოზიციაზე, შიში თუ საზოგადოებრივი და პოლიტიკური პასიურობა - ძნელი განსასაზღვრია. ფაქტი ერთია, ახალქალაქში პოლიტიკური ტემპერატურა ჯერ ისევ დაბალია.
[ქრისტინა მარაბიანი, ახალქალაქი]