ექვსი შვილის დედა ღრელიდან [Photo]

თამარ ნებაძე ახალციხის მუნიციპალიტეტის სოფელ ღრელში ცხოვრობს. 36 წლის თამარს ხუთი ვაჟი და ერთი გოგონა ჰყავს. უფროსი შვილი, გიორგი, 15 წლისაა, უმცროსი, მარიამი კი 4– ს.

პროფესიით პედაგოგს თავისუფალი დრო თითქმის არ აქვს. მისთვის დედის დღე, სამი მარტიც, დანარჩენი დღეებივით საქმით დატვირთული და დამღლელი აღმოჩნდა.

„სკოლაში დასვენების დღე გვაქვს, მაგრამ თავისუფალი დღე ტრენერმა გამოიყენა და ახალციხეში ტრენინგზე ვიყავი. ახლა მოვედი და სახლის საქმეს უნდა მივხედო. დღევანდელ დღეზე არც კი მიფიქრია, ერთ–ერთი ჩვეულებრივი დღეა“, – გვეუბნება თამარი.

ადგილობრივი ხელისუფლებიდან მრავალშვილიანი დედა დღეს არავის მოუკითხავს. საჩუქარიც მხოლოდ შვილებისგან მიიღო.

„ფულს აგროვებდნენ თურმე და საათი და ბეჭედი მიყიდეს. როდესაც ქვეყანას 6 შვილს უზრდი, უბრალო მისალოცი ბარათიც გიხარია. ამაზე ხელისუფლებამ თავად უნდა იფიქროს,ვერ მოითხოვ, რომ პატივი გცენ. თითზე ჩამოსათვლელი ვართ ახალციხის მუნიციპალიტეტში მრავალშვილიანი დედები“, – ამბობს თამარი.

36 წლის თამარის დილა 07:00 საათზე იწყება. ჯერ შინაურ პირუტყვს უნდა მიხედოს, ძროხები მოწველოს, შემდეგ 13 წლის ბიძინა, 11 წლის დავითი, 9 წლის ტრისტანი და 8 წლის ილია უნდა ასაუზმოს და სკოლისთვის მოამზადოს. სახლში 4 წლის მარიამი რჩება, ბებიასა და ბაბუასთან, 15 წლის გიორგი კი უკვე დამოუკიდებელია, ქუთაისში კადეტთა სამხედრო ლიცეუმში, პირველ კურსზე სწავლობს.

„ზოგს რძეს ვუდუღებ, ზოგს ჩაის. არის დილა, როდესაც ვერ ვასწრებთ და სკოლაში მშივრები მიდიან“, – ამბობს თამარი.

ბავშვებთან ერთად სკოლაში თამარიც მიდის. 13 წელია ღრელის საჯარო სკოლაში მათემატიკას ასწავლის. ამბობს, რომ ხშირად შვილებისთვის დრო არც რჩება, სამსახურიდან დაბრუნებულს საოჯახო საქმეები ხვდება: „ბავშვები ცდილობენ დამეხმარონ, ზოგი საქონლის მოვლაში მეხმარება, ზოგი სახლს ალაგებს“.

ბევრ შვილზე არასდროს უფიქრია, თუმცა, ამბობს, რომ დღეს ძალიან ბედნიერია: „მეც მრავალშვილიანი ოჯახიდან ვარ, ხუთი დედმამიშვილი ვართ. ალბათ ამან იმოქმედა, მშობლების კვალს გავყევი. ახლა ჩემი მთავარი საზრუნავი და ოცნება შვილების ჯანმრთელობა და გზაზე დაყენებაა“.

გიორგის მსგავსად, დანარჩენებიც უფროს ძმას ბაძავენ და უნდათ სამხედრო პირები გამოვიდნენ. განსხვავებული სურვილი აქვს 11 წლის დავითს: “მე ბანკის მმართველი მინდა გამოვიდე. მათემატიკას კარგად ვსწავლობ“.

ექვსი შვილის დედის დღე, გვიან, ღამის თორმეტი საათის შემდეგ სრულდება.

„საქმეს რომ მოვრჩები, ამის შემდეგ ვიძინებ, დილით ისევ ისეთი აურზაური იწყება“, – ამბობს თამარი, ექვსი შვილის დედა ღრელიდან.

[თინათინ ზაზაძე, ახალციხე]