განათლების ადგილობრივ რესურსცენტრს არ აქვს კონკრეტული მონაცემები, რამდენმა მოსწავლემ ვერ მოახერხა გამოსაშვები გამოცდების წარმატებულად ჩაბარება. განათლების მინისტრისა და შეფასების ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელის შეცვლის პირობებში, განათლების რესურსცენტრის დირექტორს უჭირს ზუსტი პასუხის გაცემა, შესაძლებელი იქნება თუ არა ქულების დამრგვალება იმ მოსწავლეებისთვის, ვისაც გამსვლელ ბარიერამდე ერთი საგნის სულ რაღაც 0.02 ქულა დააკლდათ.
მოსწავლეებს, ვისაც ასეთი სიტუაცია აქვს, ჯერ კიდევ რჩებათ ქულების დამრგვალებისა და ატესტატის მიღების იმედი, რადგან შარშან ასეთ მდგომარეობაში ბევრი აღმოჩნდა და რადგანაც საატესტატო გამოცდები საქართველოში პირველად ტარდებოდა, მოსწავლეებს, ვინც ერთ საგანში 1 ქულამდე ვერ მოაგროვა, შედეგები დაუმრგვალეს და ატესტატები დაურიგეს.
“ვნახოთ, რა იქნება, შეიძლება ქულები დაამრგვალონ და ატესტატი ავიღო”, - იმედი აქვს სოფელ მურჯახეთელ მიშა ნაატაკიანს.
მან წარმატებით ჩააბარა ყველა საგანი ისტორიის გარდა, რომელშიც 5.48 ქულა აიღო.
შეგახსენებთ, რომ 23-31 მაისს მთელ საქართველოში რვა საგნის გამოსაშვები საატესტატო გამოცდები ჩატარდა. საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრომ ყველა საგანში გამსვლელ ბარიერად 5.5 ქულა დაადგინა, თუმცა, ეროვნული უმცირესობების წარმომადგენლებისთვის ქართულ ენაში ბარიერმა 5.2 ქულა შეადგინა.
გამოცდები დასრულდა, შედეგები დადგინდა და საბოლოოდ, ზოგი მოსწავლე ატესტატს მიიღებს, ზოგმა უკვე მიიღო, მოსწავლეების ნაწილს კი ალტერნატიული გამოსავლის მოძებნა მოუწევს.
ჩვენი დაკვირვებებით, ქალაქის ხუთ სკოლაში, საშუალოდ, 10-დან ერთმა ან ორმა მოსწავლემ ვერ გადალახა ბარიერი, სოფლის 62 სკოლაში კი ეს მონაცემი დაახლოებით 10-დან 5 მოსწავლეა. სოფლის სკოლებში ძირითადად პრობლემატური იყო ისეთი საგნები, როგორიცაა ბიოლოგია, მათემატიკა, ფიზიკა და ქიმია.
საატესტატო გამოცდებში ჩაჭრილთა დიდი ნაწილი დაბალი ნიშნების მქონე მოსწავლეები არიან, ვისთვისაც გამოცდების წარმატებით ჩაბარება მაინცდამაინც მნიშვნელოვანი არ იყო და ატესტატისგან დიდი მოლოდინებიც არ ქონდათ. თუმცა ზოგ შემთხვევაში ატესტატი ისეთმა მოსწავლემ ვერ აიღო, ვისაც მთელი იმედები ამ დოკუმენტზე და შემდეგ სწავლის გაგრძელებაზე ჰქონდა დამყარებული.
მიშა ნაატაკიანს ატესტატის მიღების ალტერნატივად საკუთარ სოფელში სასოფლო-სამეურნეო საქმიანობაში ჩართვა მიაჩნია ან რაიმე სხვა სამუშაოს დაწყება. ერთი წლის შესვენების შემდეგ მას ეჭვი ეპარება, რომ სწავლის გაგრძელებას შეძლებს.
“მინდოდა სწავლა ახალციხის უმაღლეს სასწავლებელში გამეგრძელებინა, მაგრამ რახან საკმარისი ქულების აღება ვერ მოვახერხე, სწავლას ვერ შევძლებ. ერთი წლის შემდეგ კი საეჭვოა, რომ გამოცდა გადავაბარო”, - ამბობს მიშა ნაატაკიანი.
სოფელ კულიკამის მცხოვრებ მანუშაკ აივაზიანს დაახლოებით იგივე სიტუაცია აქვს. მან 7 საგანი მაღალ ქულაზე ჩააბარა, თუმცა, ბიოლოგიაში მხოლოდ 5.48 ქულა მიიღო და საბოლოო წარმატებული შედეგისთვის 0.02 ქულა არ ეყო.
“ერევნის ეკონომიკურ უნივერსიტეტში ვაპირებდი ჩაბარებას, მაგრამ ახლა მხოლოდ სერთიფიკატით ვერსად სწავლას ვერ მოვახერხებ”, - ამბობს მანუშაკი.
მან იცის, რომ მომავალ წელს, როგორც ყველა, შეძლებს ამ საგნის გადაბარებას, რომელშიც წელს ჩაიჭრა და ატესტატს მიიღებს და ასეც უნდოდა გაეკეთებინა. თუმცა გოგონას ოჯახმა სხვა, უფრო ხანგრძლივი და ძვირადღირებული ალტერნატივა აირჩია.
“იძულებული გავხდი, ერევნის სპეციალიზირებულ ეკონომიკურ კოლეჯში ჩამებარებინა”, - ამბობს იგი.
ახლა იგი რამდენიმე წელიწადი ამ კოლეჯში ისწავლის, სწავლაშიც და ერევანში ცხოვრებაშიც საკმაოდ დიდ თანხას დახარჯავს და მხოლოდ შემდეგ შეძლებს შერჩეულ უმაღლეს სასწავლებელში ჩაბარებას. უფრო მეტიც, მანუშაკის მშობლებმა გადაწყვიტეს სკოლიდან უმცროსი გოგონაც გამოიყვანონ და უფროს დასთან ერთად ერევანში რაიმე სპეციალიზირებულ კოლეჯში მოაწყონ, რათა დარწმუნებული იყვნენ, რომ დასახულ მიზანს მიაღწევენ და გოგონებს უმაღლეს განათლებას მისცემენ.
[აღუნიკ აივაზიანი, ახალქალაქი]