ახალქალაქის მე-5 სომხურ საჯარო სკოლაში სარემონტო სამუშაოები ბოლოს 4 წლის წინ ჩატარდა. მაშინ მთლიანად გამოიცვალა სკოლის კარი და ფანჯრები, სამასწავლებლო ოთახი კი ნაწილობრივ მოწესრიგდა. თუმცა სკოლაში კიდევ ბევრი რამეა შესაკეთებელი.
„4 წელი ვიცდიდით და ვერ შეძლეს, შემდეგ კი გადავწყვიტეთ სკოლის მდგომარეობა ბავშვებთან ერთად, ერთობლივი ძალებით გაგვეუმჯობესებინა. თავიანთი კლასების რემონტი, საკუთარი ხელით, სწორედ მე-9 კლასელებმა დაიწყეს. ბიჭები რთულ და მძიმე საქმეს აკეთებდნენ, გოგონები კი ალაგებდნენ. კლასები თითქმის მზადაა, დარჩენილია მხოლოდ იატაკების შეღებვა“, - გვიამბობს სკოლის დირექტორი ემმა ნახატაკაინი.
რამდენიმე დღეში სკოლაში ყველა სამუშაო დასრულდება და ბავშვები სასწავლო წელს შედარებით გაუმჯობესებულ პირობებში შეხვდებიან.
სკოლის ინვენტარი იმ დროისაა, როცა მე-5 საჯარო სკოლა ჯერ კიდევ სკოლა-ინტერნეტი იყო, ახალია მხოლოდ მერხები რამდენიმე კლასში.
ახალქალაქის მე-5 საჯარო სკოლა მოსწავლეთა რაოდენობით ყველაზე მცირერიცხოვანია.
„მოსწავლეთა რაოდენობის ზრდის ტენდენცია უკვე გვაქვს, ჩვენთან დღეს 104 ბავშვი სწავლობს. როგორც შარშან, წელსაც ჩვენს სკოლაში 9 პირველკლასელია. მოსწავლეთა რაოდენობამ კი სხვა სკოლებიდან გადმოსული ბავშვების ხარჯზე მოიმატა“, - ამბობს სკოლის დირექტორი.
კითხვაზე, რითია განპირობებული სკოლისადმი ასე გაზრდილი ინტერესი, სკოლის დირექტორი შემდეგნაირად გვპასუხობს: „მაგალითად იმით, რომ რომელ ოჯახსაც ბავშვები სხვადასხვა სკოლებში ჰყავს, განსხვავებას გრძნობს. სხვა სკოლებზე ცუდის თქმა არ მინდა, მაგრამ ჩვენს სკოლაში პირველი პირობა მოსწავლეების სიმცირეა. კლასებში 14 ან 9 ბავშვია, ამიტომ მათ დაფასთან გამოსვლა ყოველდღე უწევთ. მართალია, არიან ბავშვები, რომლებსაც თავად არ უნდათ სწავლა და ყოველდღე დაფასთან გამოსვლა, მაგრამ მოსწავლეების ნაწილი სწავლისკენ ისწრაფვის. ბევრმა ბავშვმა თავად მოითხოვა ჩვენს სკოლაში გადმოსვლა. მაგალითად, შარშან მე-4 სკოლის მოსწავლე საკუთარი სურვილით გადმოვიდა, რადგან 30 მოსწავლეს შორის ყოფნისას გაკვეთილებს თითქმის არ სწავლობდა, ბავშვებს გამოთვლილი ქონდათ და ყოველ მათგანს თვეში ერთი გაკვეთილის სწავლა უწევდა. აქედან გამომდინარე, სწავლის დონე მცირდება“.
სახელმძღვანელოების პრობლემა სკოლას არ აქვს, რადგან წელს სახელმწიფო წიგნებს უფასოდ არიგებს. თუმცა სკოლის დირექტორის თქმით, არის სხვა - უხარისხო თარგმანის პრობლემა.
„მშობლიური ენისა და ლიტერატურის სახელმძღვანელოებს სომხეთიდან ვიღებთ, დანარჩენი წიგნები კი საქართველოშია გამოცემული. გასულ წელს I-VI კლასის წიგნები შეკვეთით მივიღეთ, ფული მშობლებმა გადაიხადეს, წიგნები კი არასწორად იყო შედგენილი. მაგალითად, მათემატიკის სავარჯიშოები ნაწილი სომხურად იყო, ნაწილი ქართულ ენაზე და თარგმანში ბევრი შეცდომებით“, - გვიხსნის დირექტორი.
სკოლაში ზოგიერთი გაკვეთილი უფრო ცოტაა, ვიდრე ამ საგნის მასწავლებელი. მაგალითად, ასეთი სიტუაციაა სომხური ენის გაკვეთილებთან დაკავშირებით.
სკოლის 104 მოსწავლე 12 კლასადაა გაყოფილი. მათ 32 პედაგოგი ასწავლის.
სკოლა-ინტერნატი ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებად ჯერ კიდევ 1996 წელს გადაკეთდა.
„უნდა ვიზრუნოთ, რომ მოსახლეობის რიცხვი ჩვენს ირგვლივ გაიზარდოს. მოიმატოს ბავშვების რაოდენობამაც. პირველი პრობლემაა სკოლისაკენ მომავალი გზა, რომელიც საშინელ მდგომარეობაშია. ასფალტის დაგებაზე არაფერს ვამბობთ, მოასწორონ მაინც. წვიმების დროს იმხელა ტბები დგება, რომ ნავით უნდა იცურო“, - ამბობს დირექტორი.
ემმა ნახატაკიანის თქმით, სკოლის რემონტი ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხია, თუმცა არანაკლებ მნიშვნელოვანია სკოლის მისამართიც - მე-5 საჯარო სასწავლო დაწესებულება ქალაქის გარეუბანში მდებარეობს.
„ესაა ერთადერთი მიზეზი, რის გამოც ცოტა მოსწავლე გვყავს. საქართველოს განათლების სფეროში ბევრი კარგი რამ ხდება, მაგრამ მოკლევადიან პერიოდში ეს ცოტაა. საჭიროა გვესმოდეს, რომ დღეს სახელმწიფოს მეტის გაკეთება არ შეუძლია, ამიტომაც თავადაც უნდა მივეშველოთ“, - ამბობს ემმა ნახატაკიანი.
აღუნიკ აივაზიანი, ახალქალაქი