‘გაჭირვების გამო ბავშვი პანსიონატში ჩავაბარეთ’ – შეჭირვებული ოჯახი დახმარებას ითხოვს

უკვე ერთი თვეა როინი და დალი მარტო ცხოვრობენ, ცოლ–ქმარმა ერთადერთი 10 წლის შვილი სასწავლებლად ხელვაჩაურის სკოლა–პანსიონში გაგზავნა. როინი ამბობს, რომ გადაწყვეტილება უკიდურესი გაჭირვების გამო მიიღო.

„დალის ხერხემლის სკლეროზი აქვს. ორი წელია ლოგინად არის ჩავარდნილი და მე ვუვლი, ამის გამო ვეღარც ვმუშაობ. ძალიან გვიჭირს. ყველაფერი გავაკეთეთ, თურქეთშიც მყავდა და თბილისშიც, მაგრამ ამბობენ არაფერი ეშველებაო. მარტო ვერ შევძლებდი ბავშვის მოვლასაც, რთულია კაცისთვის ამ ყველაფერის კეთება. მომვლელმა 400 ლარი მოითხოვა და ამდენის გადახდის საშუალება არ მქონდა“, – ამბობს როინი.

ოჯახის შემოსავალი დალის პენსია, 180 ლარია. როინი ამბობს, რომ ზაფხულში ბინასაც აქირავებს და წლის განმავლობაში შესაძლოა 1 000–ლარამდეც აიღოს, თუმცა ეს წამლების საყიდლადაც არ ჰყოფნით: „წინა კვირას იყვნენ ერთ–ერთი ფონდიდან და პროდუქტები მოგვიტანეს. ყველაფერი გვჭირდება. სოციალურ სააგენტოში გვითხრეს ორი სახლი გაქვთ, აქირავებთ და ამიტომ ვერ ღებულობთ დახმარებასო“.

არასამთავრობო ორგანიზაციის „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ აღმასრულებელი დირექტორი ანა აბაშიძე ამბობს, რომ ბავშვის სახლიდან გამოყვანა და სკოლა–პანსიონში ჩაბარება საუკეთესო გამოსავალი არ არის: „ჩვენი სახელმწიფო დღეს ასეთ მიუღებელ არჩევანს სთავაზობს ოჯახს, ბავშვის და ბიოლოგიური მშობლების ერთმანეთთან დაშორებას. ბავშვთა სახლი არის დიდი ბოროტება, რომელიც მსოფლიომ აღიარა. იქ ცხოვრება ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას შეუქცევადად აზიანებს. საერთოდ არ უნდა არსებობდეს და არ უნდა იყოს ალტერანტივა სახელმწიფო ზრუნვის ბავშვთა სახლის სახით“.

სოციალური მომსახურების სააგენტოში ამბობენ, რომ აღნიშნულ ოჯახს ყოველთვიური შემოსავალი, დაახლოებით, 700 ლარი უფიქსირდება, ამის გამო კი მაღალი ქულა მისდით: „ერთ-ერთ წევრს აქვს ყოველთვიური სოციალური პაკეტი 180 ლარი, ხოლო მეორეს რეგულარული შემოსავალი 100 ლარის ოდენობით, ასევე, ქირის სახით ოჯახი სარგებლობს 400–ლარიანი შემოსავლით, უფიქსირდებათ მაღალი კომუნალური გადასახადები, რაც საერთო ჯამში ქმნის მაღალ სარეიტინგო ქულას“.

უწყების ინფრომაციით, ოჯახი მაშინ შემოწმდა, როცა სამი წევრი ფიქსირდებოდა, რადგან ახლა მათი 10 წლის შვილი სხვაგან ცხოვრობს, შეუძლიათ სააგენტოს ხელახლა გადამოწმების მოთხოვნით მიმართონ: „ოჯახში აღარ ცხოვრობს არასრულწლოვანი, ამ მონაცემზე დაყრდნობით ოჯახის ნებიმიერ წევრს შეუძლია ხელახლა მოგვმართოს და თავიდან გადავამოწმებთ“.

ანა აბაშიძე ფიქრობს, რომ სააგენტომ ოჯახის არა მარტო შემოსავალი, გასავალიც უნდა შეისწავლოს. ხშირ შემთხვევაში ასეთ ოჯახებს გასავალი უფრო მეტი აქვთ, ამიტომ სიდუხჭირეს თავს ვერასდროს ართმევენ: „ეს არის ზედაპირული შეფასება სოციალური სამსახურის მხრიდან. სახელმწიფომ თითოეული ასეთი შემთხვევა ინდივიდუალურად უნდა შეისწავლოს. ამ შემთხვევაში ოჯახს ისეთი პროგრამები უნდა შესთავაზონ, რომ ოჯახი გაძლიერდეს და აღარ გახდეს საჭირო ბავშვის სახლიდან გაყვანა. ცალსახაა, რომ სახელმწიფომ ეს ვერ მოახერხა, რაც არღვევს ბავშვთა უფლებების კონვენციას და ბავშვის ჭეშმარიტ ინტერესს“.

როინი ამბობს, რომ განსაკუთრებით რთული ზამთრის პერიოდი იქნება. ოჯახს არც ბუნებრივი აირი და არც საკმარისი შეშა აქვს: „სადაც ღუმელის მილები გადიოდა, ახლა იქ გაზი გაიყვანეს. იძულებული ვარ მეც გაზი შემოვიყვანო, მაგრამ ამის საშუალება არ მაქვს“.

ადიგენის მუნიციპალიტეტის მერიაში აცხადებენ, რომ ამ შეჭირვებული ოჯახის შესახებ ინფორმაცია არ აქვთ: „ჩვენი წარმომადგენელი დღესვე მივა ოჯახში, შევისწავლით მდგომარეობას და შემდეგ გადავწყვეტთ რითი შეიძლება დავეხმაროთ“, – გვითხრა ადიგენის მერის მოადგილემ არსენ ბალახაშვილმა.

[თინათინ ზაზაძე, ადიგენი]