დაზიანებული კედლები, ტუალეტი და ღობე – ჩორჩანში სკოლის რეაბილიტაციას ითხოვენ

ერთსართულიან სკოლის შენობაში, სადაც ხუთი დაწყებით კლასის მოსწავლე სწავლობს, კედლები დაბზარულია. შენობაში, სულ სამი საკლასო ოთახია და ხუთი მერხი დგას. სკოლის ეზოს ხის ღობე მონგრეული აქვს. აქ მხოლოდ ერთი ხის ტუალეტი დგას და იმით როგორც მოსწავლეები, ასევე, მასწავლებლებიც სარგებლობენ, თუმცა, პერიოდულად საპირფარეშოში ვერ შედიან. სკოლის ტუალეტს ბუნებრივი არხით სოფლის კანალიზაცია უერთდება, ამიტომ ტუალეტი პერიოდულად ისე ივსება, რომ შიგნით შესვლა შეუძლებელი ხდება.

„როცა ასეა, ბავშვები შესვენებაზე ტუალეტში სახლში მორბიან, სხვა გზა არაა“, – გვიყვებიან მშობლები.

ჩორჩნის სკოლის მასწავლებელი გულო სხირტლაძე ამბობს, რომ თუ სოფლიდან წამოსულ კანალიზაციას მილს გაუკეთებენ, სკოლის ტუალეტი ფეკალიებით აღარ გაივსება, თუმცა ეს პრობლემა წლებია დგას და ჯერ ვერ მოგვარდა.

"იმ ტუალეტში თუ შევიდა ბავშვი, იქიდან რომ გამოვა ხელსაც ვერ დაიბანს, არც ეზოში და არც სკოლაში წყალი არაა“, – ამბობს ერთ–ერთი მოსწავლის მშობელი თამარ ჭაბუკიანი და ამატებს, რომ ბავშვებს ჩორჩნის სკოლაში სწავლა მძიმე პირობებში უხდებათ – „ოცდამეერთე საუკუნეა და ბავშვებს ელემენტარული სპორტდარბაზი, ან მოედანიც კი არ აქვთ, ამიტომ ზამთარში დერეფანში თამაშობენ. ზაფხულში კი ეზოში გამოდიან, მაგრამ ისე არაა შემოღობილი, რომ დაცულები იყვნენ“.

წვიამიან ამინდებში მიუვალია სკოლამდე მისასვლელი გზაც.

„როცა წვიმს, ბავშვს ფეხსაცმლით სკოლაში ვერ ვუშვებ, წვიმის წყალს გზაზე კანალიზაციის არხიდანაც ერევა წყალი და თუ „ვალინკები“ არ ჩავაცვი ეზომდეც ვერ მივა“, – ამბობს თამარ ჭაბუკიანი.

სკოლის დირექტორი ირმა ქიმაძე წლების განმავლობაში პრობლემების მოუწესრიგებლობას იმით ხსნის, რომ სკოლა დახურვის პირას იყო, აქ მხოლოდ ორი მოსაწლვე სწავლობდა და ამიტომ მისი რეაბილიტაცია ვერ დაიგეგმებოდა: „ახლა შევეცდებით ნელ–ნელა ყველა პრობლემა მოვაგვაროთ. აღარც დახურვის საფრთხე დგას, სექტემბრიდან შვიდ პირველკლასელს ველოდებით“.

ქიმაძე ამბობს, რომ სკოლის რეაბილიტაცია არა, თუმცა ეზოს შემოღობვა და ახალი საპირფარეშოს აშენება გეგმაში აქვს: „კოსმეტიკური რემონტი აუცილებლად ჩაუტარდება შენობას, თუმცა ახლა ამისთვის თანხა არ გვაქვს. პირველ ეტაპზე სჯობს საპირფარეშო და ღობე მოვაწესრიგოთ“.

რაც შეეხება სკოლამდე მისასვლელ გზას, ქიმაძე ამბობს, რომ ამ საკითხის მოსაგვარებლად თვითმმართველობას უკვე მიმართა. ადიგენის მერიაში კი ამბობენ, რომ აღნიშნულის შესახებ არაფერი იციან.

„არ ვიცი იქ რა ხდება. ორშაბათს მივალთ, გავეცნობით ვითარებას და გვეცოდინება პასუხი რისი გაკეთება შეგვიძლია და რისი არა“, – ამბობს „სამხრეთის კარიბჭესთან“ სატელეფონო საუბარში ადიგენის მერის მოადგილე არსენ ბალახაშვილი.

სოფელ ჩორჩნის სკოლა 1953 წელს გაიხსნა და ის თავიდანვე მხოლოდ დაწყებითი კლასებისთვის იყო გათვლილი. მეოთხე კლასის დასრულების შემდეგ კი ბავშვები ადიგენის, ან მიმდებარე სოფლების სკოლებში აგრძელებენ სწავლას.





[ლუბა გიორგაძე, ადიგენი]