ბიბლიოთეკა ნაკლები წიგნითა და მკითხველით

ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტის ბიბლიოთეკები ადგილობრივი ბიუჯეტიდან ფინანსდება. ყოველწლიურად ამ მიზნით 60 ათასი ლარი იხარჯება, საიდანაც 58 ათასი სახელფასო ფონდისაა, დარჩენილი 2,000 კი გათბობისა და სხვა ხარჯებისთვის. ბიბლიოთეკის თანამშრომლების საშუალო ხელფასი თვეში 150 ლარია.

ქალაქ ნინოწმინდაში 2 ბიბლიოთეკა ფუნქციონირებს, საბავშვო და მთავარი, სოფლებში კი სულ 16 ბიბლიოთეკაა. ბიბლიოთეკებში 38 ადამიანი მუშაობს, აქედან სოფლებში 18, ხოლო ქალაქის ბიბლიოთეკებში 20 თანამშრომელია.

სოფლის ბიბლიოთეკები ზამთარში ძირითადად დაკეტილია.

- „ძალიან ცივა, გათბობის არქონის გამო ძირითადად დაკეტილები ვართ. სულ რომ არ ვიმუშაოთ, არ გამოდის, ამიტომ დღეში ერთ ან ნახევარ საათს ვიხსნებით“, - ამბობს ბიბლიოთეკების დირექტორი ცოხიკ ისპირიანი.

ბავშვთა ბიბლიოთეკა ელექტროენერგიით თბება. შენობის იატაკი ბეტონისაა, ამიტომ ცუდად თბება, ოთახებში სოკო ამოდის, რაც თანამშრომელთა და ბავშვების ჯანმრთელობაზე ცუდად მოქმედებს და წიგნებსაც აფუჭებს.

ნინოწმინდის მთავარი ბიბლიოთეკის თანამშრომლები არა მხოლოდ სიცივესა და მძიმე პირობებს უჩივიან, არამედ პატარა ხელფასსაც.

ბიბლიოთეკების დირექტორის ცოხიკ ისპირიანის თქმით, მუშაობენ, როგორც შეუძლიათ, დროდადრო კულტურულ ღონისძიებებსაც კი აწყობენ. ბოლო ასეთი ღონისძიება საბავშვო ბიბლიოთეკაში გამართული პოეტესა ნაზელი ნაირისადმი მიძღვნილი საღამო იყო.

ბიბლიოთეკებმა ბოლოს სომხური წიგნები 2000 წელს მიიღეს სომხეთიდან, საქართველოდან კი ბოლო 3 წლის განმავლობაში ჯამში 2700 ლარის ღირებულების ქართულენოვანი წიგნები მიიღეს. 2009 წელს საქართველოს პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტის ყველაზე დიდი სოფლების განძასა და გონდურას ბიბლიოთეკებს 2 კომპიუტერი და ავეჯი აჩუქა. ლიტერატურულმა ორგანიზაცია „ვერნატუნმა“ ბიბლიოთეკებს 3 პოეტური კრებულის 11-11 ეგზემპლარი გადასცა. ბიბლიოთეკაში შესვლისას, სხვა ძველ წიგნებს შორის, თვალში სწორედ ეს რამდენიმე ახალი წიგნი გხვდება.

ბიბლიოთეკების თანამშრომელთა თქმით, წიგნმა მნიშვნელობა და წონა დაკარგა. ნინოწმინდაში მკითხველები ძირითადად საბავშვო ბიბლიოთეკებს ყავს, რადგან მოსწავლეებს სასკოლო წიგნები ჭირდებათ. ასევე ხანდახან პენსიონერიც შეიძლება შემოვიდეს, დანარჩენად კი მკითხველი ძალიან ცოტაა.

ჩვენ მოქალაქეებს მივმართეთ კითხვით, დადიან თუ არა ბიბლიოთეკაში და ბოლოს რა წიგნი წაიკითხეს. ძირითადად, ახალგაზრდები გამოვკითხეთ და ზოგიერთ საინტერესო კომენტარს გთავაზობთ.

- „ჩვენ რა ბიბლიოთეკა გვაქვს. სიმართლე რომ ვთქვა, ბიბლიოთეკით ბავშვობაში ვსარგებლობდი. ახლა ოჯახურ ბიბლიოთეკას ვიყენებ“, - გვითხრა ერთმა.

- „არა, ბიბლიოთეკაში არ დავდივარ. საჭირო წიგნებს ჩემს სახლში ან ნათესავებთან ვპოულობ. ბოლო წიგნი, რაც წავიკითხე, სამოქალაქო პასუხისმგებლობას ეხებოდა“, - ამბობს მეორე გამოკითხული.

- „სკოლის დამთავრების შემდეგ მხოლოდ ერთი წიგნი წავიკითხე, ალექსანდრე დიუმა. კითხვის დრო არ მაქვს“, - გვიპასუხა მესამე რესპონდენტმა.

პატარა ედგარმა კი გვითხრა, რომ ხშირად დადის საბავშვო ბიბლიოთეკაში: ”ვკითხულობ წიგნებს, რომლებსაც მასწავლებლები მავალებენ, მაგრამ ძალიან მიყვარს სათავგადასავლო წიგნების კითხვა. ამაზე მეტად კი პუშკინის ზღაპრები მიყვარს“.

[აღუნიკ აივაზიანი, ნინოწმინდა]