ვინ უნდა დაიცვას პედაგოგი, როცა კლასში პრობლემები იქმნება

ამ და სხვა კითხვებით, „სამხრეთის კარიბჭემ“ იურისტს, განათლების სპეციალისტსა და ფსიქოლოგს მიმართა. სამივე მათგანმა, მეხუთე საჯარო სკოლაში მასწავლებელის მიერ მეექვსე კლასელებზე განხორციელებული შესაძლო ცემის ფაქტი დაგმო და განაცხადა, რომ მომხდარი სამართალდამცავმა ორგანოებმა უნდა გამოიძიონ. იმისთვის კი საქმე აქამდე რომ არ მივიდეს, მაშინ როცა მასწავლებელს კონფლიქტური ვითარება ექმნება ერთ, ან რამდენიმე ბავშვთან, მის მოგვარებაში სკოლის ადმინისტრაცია, დამრიგებელი და მშობელი უნდა ჩაერთოს.

„კონფლიქტის მოგვარებაში ასევე უნდა ჩაერთონ მომხდარი ფაქტის შემსწრე მოსწავლეები. ასეთ დროს ძალიან მნიშვნელოვანია იმ ბავშვებთან ურთიერთობა, რომლებიც უყურებდნენ მასწავლებლისა და ბავშვების კონფლიქტს. სკოლაში კონფქლიტის მოგვარების მექანიზმი უნდა არსებობდეს“, – აცხადებს „სამოქალაქო განვითარების ინსტიტუტში“ განათლების სპეციალისტი თამარ მოსიაშვილი.

მისი თქმით, მასწავლებლობა ნიშნავს იმას, რომ იგი ფლობს საგანს და აქვს კლასის მართვის უნარი: „პირადად ვიცნობ ეთერ გვირჯიშვილს, იგი პროფესიონალია, მე არ ვიცი რეალურად რა მოხდა, მაგრამ ბავშვზე არა თუ ფიზიკურ, ფსიქოლოგიურ ძალადობასაც კი გამართლება არ აქვს, ეს კანონითა და მასწავლებლის ქცევის კოდექსით რეგულირდება“.

შეკითხვაზე, როცა ბავშვები ძალიან ხმაურობენ და პედაგოგს არ ემორჩილებიან, ან როცა კონფლიქტური ვითრება იქმნება, ირღვევა თუ არა ამით პედაგოგის უფლებები და ვინ უნდა დაიცვას იგი, მოსიაშვილი გვპასუხობს: „კონფლიქტის გარეშე კლასი არ არსებობს. ზოგს რთული ქცევა აქვს, ზოგს გარდატეხის ასაკი, ზოგს კი ოჯახური პრობლემა. საშიში კონფლიქტის არსებობა კი არა, ის არის, როცა მისი დარეგულირება არ ხდება. მასწავლებელის უფლებებს კი დაცვა სჭირდება მაშინ, როცა მისი უფლებები იზღუდება. მაგრამ კლასში შექმნილი პრობლემები არ არის მასწავლებლის უფლებების დარღვევა“.

კლასში შექმნილ კონფლიქტურ ვითარებას, მასწავლებლის უფლებების დარღვევად, არც „ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის“ იურისტი ირმა პავლიაშვილი მიიჩნევს. მისი თქმით, თუ ისეთი ვითარება შეიქმნება, რომ მასწავლებელი კლასს ვეღარ აკონტროლებს, მან დამრიგებელი ან დირექტორი უნდა დაიხმაროს და ასეთ დროს თავად ბავშვების დისციპლინური პასუხისმგებლობის საკითხი დადგება: „როგორც არ უნდა გამოხვიდე წყობილებიდან, ეს არ გაძლევს იმის საშუალებას, რომ ეთიკის კოდექსი დაარღვიო და ისეთი რამ ჩაიდინო, რაც დისციპლინური გადაცდომის, ასევე შესაძლო დანაშაულის ნიშნებს შეიცავს“.

ფსიქოლოგ ანა არგანაშვილს ისიც უკვირს, თუ რატომ ნიშნავს შესაძლო ძალადობის ფაქტზე მოკვლევის ან გამოძიების დაწყება, მასწავლებლის უფლებების დარღვევას: „ჩვენი მიზანი იყო, რომ მომხდარზე რეაგირება მოეხდინათ. უნდა დაველოდოთ გამოძიების შედეგებს. მანამდე კი განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა მოვეკიდოთ არასრულწლოვნების მდგომარეობას, სრულწლოვანი ადამიანი თავს კარგად დაიცავს. მართალია, ბავშვების ვინაობა არ მჟღავნდება, მაგრამ ისინი ინტერესდებიან და კითხულობენ ყველაფერს. ამიტომ, ნებისმიერი კომენტარი, რომელსაც ისეთები აკეთებენ, რომლებიც არ იცნობენ ბავშვების უფლებებს, უხეშად არღვევს მათ უფლებებს“.

არგანაშვილის თქმით, უპირობოდ იმას, რომ მასწავლებელმა ბავშვები სცემა, არავინ ამტკიცებს: „მაგრამ თუ ძალადობის ეჭვი წარმოიშვა, ის არ შეიძლება, რომ რეაგირების გარეშე დარჩეს“.

შეგახსენებთ, რომ ახალციხის მეხუთე საჯარო სკოლის მასწავლებელს ეთერ გვირჯიშვილს მეექვსე კლასის მოსწავლეები ცემაში ადანაშაულებენ. იგი მომხდარს კატეგორიულად უარყოფს. შესაძლო ძალადობის ფაქტზე დაწყებულია ძიება. თუმცა ვიდრე გამოძიება დაადგენს იმას თუ რა მოხდა რეალურად, გვირჯიშვიმა სკოლის დატოვება გადაწყვიტა.

რამდენიმე დღეა მეხუთე სკოლაში მომხდარი სოციალური ქსელების განხილვის თემაა. მომხმარებელთა ნაწილი წერს, რომ "მშობლებს მომხდარი არ უნდა გაემჟღავნებინათ", "სახლში ყველა სცემს ბავშვებს", "ალბათ დაიმსახურეს", "მომხდარის გამო მასწავლებელი ძალიან ცუდადაა", "მასწავლებლის უფლებებს არავინ იცავს" და ა.შ.

[თამუნა უჩიძე, ახალციხე]