ქალი კიმონოში - ძიუდოს მწვრთნელი თამარ ჩანტლაძე ადიგენიდან [ფოტო/ვიდეო]

მას შემდეგ, რაც ადიგენის სოფელ არლის საჯარო სკოლაში სპორტისა და ფიზიკური აღზრდის გაკვეთილებს დაასრულებს, კიმონოს იცვამს და სპორტდარბაზში გოგონებს ელოდება. აქ უკვე ძიუდოს მწვრთნელია - პირველი, ვინც სამცხე-ჯავახეთის მასშტაბით ძიუდოს კლუბი დააარსა, თანაც გოგონებისთვის.

ყველაფერი კი იმით დაიწყო, რომ 13 წლის ასაკში მამამ დინამოს სტადიონზე, გოდერძი ველიჯანაშვილის გუნდში მიიყვანა და ჭიდაობის შესწავლისკენ უბიძგა. „საკუთარი თავის დაცვისთვის“ დაწყებული ვარჯიში საქართველოს ნაკრებში ასპარეზობით გაგრძელდა. მისი სამომავლო გზაც ძიუდოს დაუკავშირდა და სკოლის შემდეგ სპორტის აკადემიაში ჩააბარა, თუმცა ოჯახში თამარი პირველი არ იყო, ვინც ჭიდაობდა.

„წელიწად-ნახევარში ჩემი დაც მივიყვანეთ და საკმაოდ წარმატებულები აღმოვჩნდით, საქართველოს ნაკრებში მოვხვდით. საქართველოს ორ გზის ჩემპიონი ვარ. მრავალგზის ვერცხლის პრიზიორი და ასევე მესამე ადგილის მფლობელი. ჩემი დაც ძალიან კარგი მოჭიდავე იყო, იმანაც დაამთავრა სპორტის აკადემია და ისიც ძიუდოს მწვრთნელია. მაგრამ ახლა სხვა სფეროში მუშაობს“.



მაშინ 80-იანი წლები იყო, „ქალისა და კაცის“ საქმის სტერეოტიპული მიდგომების მიუხედავად, თამარს პრობლემები არ შექმნია, თუმცა იხსენებს რომ თავადაც მოჭიდავე და სპორტის მოყვარულ მამას მეზობლები ხშირად საყვედურობდნენ: „მაშინაც იშვიათობა იყო, ქალი მოჭიდავე სხვანაირად აღიქმებოდა. თავიდან, როცა მეზობლებმა გაიგეს, მამაჩემს ეუბნებოდნენ რამ მიგაყვანინა გოგო ჭიდაობაზეო. მერე როცა წარმატებები გვქონდა, აღარ უკვირდათ. სტერეოტიპია, რომ ქალი სუსტია, თუ მოინდომა ყველაფერს შეძლებს და ახლა უფრო მეტი ქალი მოღვაწეობს სხვადასხვა სფეროში და ასე მგონია, რომ უფრო წარმატებულებიც არიან“.

ჭიდაობაში მცირე პაუზა ჰქონდა - ოჯახი შექმნა, თბილისიდან მესხეთში, სოფელ არალში წამოვიდა და ვარჯიშიც ცოტა ხნით შეაჩერა, თუმცა მასზე ზრუნვა არ დავიწყებია.

გადაწყვიტა სოფელში ძიუდოს კლუბი ჩამოეყალიბებინა, თან ახლადგარემონტებული სკოლა ამაში ხელს უწყობდა. დირექტორის თანხმობით ძიუდოს ფედერაციას მიმართა.

„მაშინ ძიუდოს ფედერაციის პრეზიდენტი იყო დავით ქევხიშვილი, რომელთანაც მქონდა ამ საკითხზე მიმოწერა სოციალური ქსელის საშულებით. შემდეგ შეიცვალა პრეზიდენტი და გახდა გიორგი ათაბეგაშვილი, ამიტომ მასთან ჩავედი წერილის თაობაზე. შევხვდით, ვისაუბრეთ და მითხრა, რომ ფედერაცია სკოლას ვერ გადმოსცემდა ტატამს, თუმცა თუ კლუბს დავაფუძნებდი, ამ შემთხვევაში მისი განვითარებისთვის იზრუნებდა. ზუსტად ორ დღეში დავარეგისტრიტე კლუბი, წესდების შექმნაში დამეხმარა იურისტი და დავარქვით ლამაზი სახელი „სამცხე“.

დაახლოებით ორწლიანი მოლაპარაკებების შემდეგ, ძიუდოს კლუბი „სამცხე“ 2019 წლის დეკემბერში ჩამოყალიბდა, 17 იანვარს კი ოფიციალურად გაიხსნა. ღონისძიებაზე საქართველოს ძიუდოს ფედერაციის პრეზიდენტი და წარმომადგენლები იმყოფებოდნენ. ფედერაციამ კლუბს ტატამი და გოგონებისთვის 12 კიმონო გადასცა.



არლის სკოლის სპორტდარბაზში ვარჯიშები თებერვლიდან დაიწყო. ძიუდოს შესწავლის სურვლი ამ ეტაპზე 25-მა გოგონამ გამოთქვა, თუმცა მათთან ერთად ვარჯიში დაიწყეს ბიჭებმაც.

„ფედერაცია დაინტერესებულია, რომ რაც შეიძლება მეტი გოგო იყოს ძიუდოში. თან მათ აქვთ რეგიონული განვითარების პროგრამა, რომლიც დაგვეხმარა. კლუბი გოგონებისთვის შეიქმნა, მაგრამ მთხოვეს, რომ ბიჭებიც ამეყვანა და მევარჯიშებინა, ვნახოთ როგორ წამომყვებიან“.

თამარმა ძიუდოს მიმართ ინტერესი საკუთარ გოგონას, ნინოსაც გაუღვიძა. ახლა ნინო სტუდენტია და თბილისში სწავლობს, პარალელურად კი ძიუდოს მოყვარულთა ჯგუფში ვარჯიშობს. არდადეგებზე, როცა იგი სოფელში ჩამოდის დედა–შვილი ჭიდაობის ილეთებს მოსწავლეებს ერთად აჩვენებენ.

იმისთვის, რომ სტერეოტიპულ მიდგომებს ხელი არ შეეშალა, თამარმა საძირკველი თავად მოამზადა: „წინასწარ შევამზადე გოგონების მშობლები. ფეისბუქზე ხშირად ვაზიარებდი ძიუდოს შეჯიბრებების მომენტებს, გოგონებს კიმონოებში რომ ჭიდაობდნენ, ქართველებსაც, უცხოელებსაც და ასე შევაგუე უკვე აქაური მშობლები, რომ მათთვის უცხო არ ყოფილიყო. როცა ვიკითხე, კლუბს ვხსნი და თუ ატარებთ ბავშვებს-მეთქი, პირიქით, ძალიან დაინტერესდნენ და ბევრი პატარა გოგონა მოვიდა“.

კლუბ „სამცხეში“ გოგონები უფასოდ ვარჯიშობენ. იმ შემთხვევაში თუ შეჯიბრებებზე წასვლა მოუწევთ, ფინანსურად ადიგენის მუნიციპალიტეტი დაეხმარება: „კლუბის გახსნაზე ფედერაციამ 12 ფორმა გვაჩუქა, დანარჩენს რაიონის სპორტსკოლა შეიძენს. დააფინანსებს შეჯიბრებაზე წასვლა-წამოსვლასაც“.

თამარ ჩანტლაძე მიიჩნევს, რომ საქართველოს მსოფლიო ძიუდოთი იცნობს და ეს ის სახეობაა, რომელშიც ქართველები ნამდვილად წარმატებულები არიან.

„ქართულმა ჭიდაობამ ბევრი კარგი მისცა ძიუდოს. თვითონ იაპონელებიც აღიარებენ, რომ გაამდიდრა ძიუდო თავისი ილეთებით. მსოფლიო მართლაც გვიცნობთ ძიუდოთი. ძალიან კარგი თაობა მოდის და უფრო მეტად გაგვიცნობენ. მე ძლიან მიხარია, საქართველოს დროშა რომ იწევა ხოლმე“.



[თაკო ფეიქრიშვილი, ოთარ აწყურელი ადიგენი]