ნანა მასწავლებელი

–როგორი უნდა იყოს მასწავლებელი?

–ბავშვები უნდა უყვარდეს! ენერგიული უნდა იყოს, საქმე არ უნდა მობეზრდეს, თორე ამას მოსწავლე იგრძნობს. მიმღებლობა უნდა ჰქონდეს. სიახლეები უნდა უყვარდეს. სამართლიანი უნდა იყოს. განათლება თავისთავად.

ასე დაიწყო ჩვენი საუბარი ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში, მენტორის სტატუსის მქონე პირველ მასწავლებელთან, ნანა შუბითიძესთან.

„გამორჩეული ბავშვები მყავს“, – ამბობს ის და კითხვის დასმას თუ რატომ არიან გამორჩეულები უბრალოდ ვეღარ ვბედავ.

ნანა შუბითიძე ნინოწმინდის მეოთხე ქართულ საჯარო სკოლაში ქიმია – ბიოლოგიას ასაწავლის. ასევე მუშაობს ნინოწმინდის სოფელ გორელოვკის მესამე საჯარო სკოლაში, ბიოლოგიის პედაგოგად.

,,პირველად მე და ჩემი მეგობრები ნინოობას წამოვედით ფოკაში. თხელი მოსასხამით ვიყავი და გავიყინე. მაშინ ვთქვი აქ ხალხი როგორ ცხოვრობს –მეთქი. ივნისის თვე იყო და იმავე წელს, სექტემბერში უკვე აქ ჩამოვედი სამუშაოდ“ – იხსენებს ნანა მასწავლებელი.
დაამთავრა ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი.

,,მაძიებლობის პროგრამით თბილისის 155 საჯარო სკოლაში ერთი წელი ვმუშაობდი. შემდეგ დმანისში, ზემო კარაბულახში, ორი წელი პროგრამა „ქართული ენა მომავალი წარმატებისთვის“ აზერბაიჯანელ მოსწავლეებს ქართულ ენას ვასწავლიდი“, – გვიამბობს ნანა შუბითიძე.

რატომ ნინოწმინდა?

,,დმანისში ოჯახში ვცხოვრობდი და ეს განსხვავებული გარემო ახლობელი იყო ჩემთვის. მრავალფეროვნება მიზიდავს. ნინოწმინდა ხომ სასწაული ადგილია: დუხობორები, ეკომიგრანტები, სომხები, ქართველები. ყველაფერი განსხვავებული და ამ განსახვავებულობაში არსებული მრავალფეროვნება. აქ მარტო პროფესიული გამოცდილება არ მივიღე, აქ ვისწავლე ადამიანური ურთიერთობები“, – ამბობს ის და პირველ თვეს იხსენებს როცა ნინოწმინდაში ჩამოვიდა.

„მოგეხსენებათ რა მკაცრი ზამთარია ნინოწმინდაში, ჩამოვედით, ვიყიდეთ შეშა. მორები. არ ვიცით ვინ დაჩეხავს, ვინ დაგვეხმარება. პირველი წელია არავის ვიცნობთ. სომეხი მეზობელები მოვიდნენ და მთლიანად დაგვიჩეხეს შეშა, დაგვიწყვეს. ეკომიგრანტები ყოველ დღე სოფლის ნობათები გადმოდიოდნენ დაა გვიადვილებდნენ იქ ცხოვრებას. ალბათ, ეს ურთიერთობები მაჩერებს აქ“, – გვითხრა ნანა შუბითიძემ.

დილის ცხრა საათიდან საღამოს ოთხ საათამდე სკოლაშია. ახალგაზრდა პედაგოგს წინ კიდევ ბევრი ჩანაფიქრი აქვს.

„მასწავლებლობა ხომ დიდი პასუხისმგებლობაა და მენტორის სტატუსი ამ პასუხისმგებლობას ასმაგად ზრდის. ეს ყველაფერი, მოსწავლეებისა და მასწავლებლების პროფესიულ განვითრებაზე ზრუნვასაც მოიცავს, სიახლეები უნდა შესთავაზო სკოლას“, – ამბობს ის და ნინოწმინდის დატოვებას არ გეგმავს.



[გულო კოხოძე, ნინოწმინდა]