‘ვერ წარმომიდგენია დღე თეატრის გარეშე’ – ცირა ტაბატაძის 35 წელი სცენაზე

ცირა ტაბატაძე მსახიობობაზე ბავშვობიდან ოცნებობდა და როგორც კი ლაპარაკი დაიწყო პერფორმანსებს დგამდა. სკოლის დამთავრების შემდეგ თეატრალურ ინსტიტუტში ჩააბარა, მოგვიანებით, 1985 წელს კი მესხეთის თეატრში სამუშაოდ ჩამოვიდა.

„ჩემი პირველი სპექტაკლი მესხეთის თეატრში იყო „ჭინჭრაქა“. აქ მე ხელახლა დავიბადე. პირველად რომ მოვედი, ყველა არაჩვეულებრივად დამხვდა, კარგი მსახიობები იყვნენ. ერთი წლით ჩამოვედი თუმცა, აგერ უკვე 35 წელია ვერ ვშორდები აქაურობას. ოჯახში არ ვატარებდი იმდენ დროს, რამდენსაც აქ“.

ცირა ბორჯომში, ახალციხეში გადმოსვლამდე, გათხოვდა. მას მეუღლე, ორი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს. ამბობს, რომ შვილები სცენაზე გაზარდა: „ორი გოგონა მყავს და ორივემ თეატრალურის განხრით გააგრძლა სწავლა“.



სცენა მისი ცხოვრების ნაწილია. აქ ყველაფრის კეთების უფლება აქვს და აბსოლუტურად თავისუფალია: „დღეს რომ ვიქნებით მეფეები და დიდგვაროვნები, ხვალ მათხოვრებს ვითამაშებთ, ზეგ კი მეძავებს და დედოფლებსაც... ზოგადადაც ჩვენი ცხოვრებაც თამაშია“.

სამი ათეული წლის განმავლობაში ბევრი საოცნებო როლი შეასრულა, თუმცა განსაკუთრებით ჩეხოვის „გედის სიმღერაში“ ნათამაშებ როლს გამოარჩევს: „სამხატვრო ხელმძღვანელი მაშინ ზურა სიხარულიძე იყო. ამ სპექტაკლში ქვრივს ვთამაშობდი. გასტროლზე ვიყავით წასულები, ეს როლი სხვას უნდა ეთამაშა, თუმცა უცებ მე მომკიდეს ხელი და შემაგდეს სცენაზე“.

მესხეთის თეატრის სცენას არაერთი სასაცილო ისოტრიაც უკავშირდება. ერთ–ერთი ასეთი ამბავი ჯავახიშვილის „მუსუსის“ ჩვენების დროს შეემთხვა. აქ იგი ფეფელოს როლს თამაშობდა: „მუსუსში“ არის მომენტი, როდესაც საბძელში შეყავს მიხოს ფეფელო. დარბაზში ჩემი ნათესავი იჯდა, გვერდით ვინც ახლდა იმას ეუბნებოდა, ჩემი მაზლიშვილი თამაშობსო და იმ მომენტზე, როცა მიხო საბძელში მიმათრევს, სცენაზე კი დედაჩემი ყვირის გაფუჭდა, გაფუჭდაო, ეს ჩემი ნათესავი წამოხტა სკამიდან და ყვირილი დამიწყო, ჩემ სახლში ფეხმოდგმული აღარ დაგინახოო. კინაღამ სპექტაკლი ჩამიშალა“.



ამბობს რომ ხშირად მატერიალური პრობლემების გამო თეატრიდან წასვლაზეც უფიქრია, თუმცა, ეს გადაწყვეტილება სისრულეში ვერასდროს მოიყვანა: „მსხიობის ხელფასი ყოველთის ორი კაპიკია, მაგრამ ვერ ვქენი, ვერ დავტოვე სცენა. თეატრი ჩემი სიცოცხლეა, ჩემი სულის ნაწილი“.

მესხეთის თეატრის პარალელურად, ცირა ტაბატაძე 18 წელია ახალციხის თოჯინების თეატრშიც მუშაობს: "ვიდრე სარკეში არ ჩავიხედები და დავინახავ, რომ რომ უკვე 59 წლის ვარ, სულ 25 წლის გოგო მგონია თავი და ასეთივე განწყობით ვარ პატარებისთვისაც სცენაზე. ვთამაშობ და ვცუნცრუკობ ბავშვებთან ერთად. გული არ მიბერდება და დღესაც შემიძლია, რომ სცერნაზე ვიკუნტრუშო“.

ცირას კინოშიც უთამაშია. გადაიღეს „დონ კიხოტის“ ხუთ სერიაში, ასევე, მოკლემეტრაჟიან ფილმში „შნო“. თუმცა, ამბობს, რომ სცენა ყველაფერს ურჩევნია: „ვერც კი წარმომდიგენია დღე, რომ გავიღვიძო და თეატრში წასასვლელი არ ვიყო“.



[მარიამ ბარძიმაძე, ახალციხე]