106–ის მოლოდინში

ახალციხეში, ერთ-ერთ ბანკში ვარ. უამრავი ხალხია. მათი საუბრებიდან გავიგე უმეტესობას არჩვენების ფული ჩაერიცხა.
– თქვენ რამდენი დაგერიცხათ? - მეკითხება ასე 55 წლის ქალი და სანამ ვუპასუხებ, რომ სხვა საქმე მაქვს, მასწრებს და მეუბნება, თვითონ რამდენი დაერიცხა - არ დაუკლიათ, ზუსტადაა, - ამატებს ბოლოს.

– კარგია მეორე ტური, მესმის მამაკაცის ხმა. ყურები დავცქვიტე მაინტერესებს რას იტყვის. მამაკაცი აგრძელებს – ისევ დაგვერიცხება ერთი–ორი კაპიკი.
– არჩევნებით ვერაფერს შევცვლით და ასე მაინც ვნახოთ სარგებელი, – ამბობს ახალგაზრდა გოგო სიცილით.

რიგით 106 ვარ, ტაბლოზე 83 -84-84 ციმციმებს. უნდა დაველოდო. დავდექი. ხალხის საუბარში მალე გავა დრო.

ელზამ რძალი მოიყვანა, არც რძალი მუშაობს და არც ვაჟი. ქათმები გაყიდა დღეს ბაზარში და ფულს შვილს უგზავნის თბილისში - ნაქირავები აქვს ბავშვს სახლი და ხომ უნდა დავეხმარო, - ეუბნება მეორე თმაჭაღა ქალს.

-უნდა დაეხმარო ელზა, აბა ვისთვის გინდა ფული, - დაემოწმა გვერდით მდგომიც.

ახალგზარდა გოგონას, რომელსაც ულამაზესი თმა აქვს ძალაუნებურად ესმის ეს დიალოგი ჩემსავით. გოგონას გაეღიმა და თავი ჩახარა. მე ადგილი შევიცვალე და მოხუცი კაცის გვერდით აღმოვჩნდი, რომელიც სოფელში დადის და კაკალს ყიდულობს, ოღონდ გარჩეული არ უნდა. მეც მკითხა ხომ არ მქონდა გასაყიდი კაკალი.

– რა ნელა მუშაობენ, აგერ ეს კაცი საათია უზით, აქამდე ორ თოკ სარეცხს გავრეცხავდი, - ამბობს ასე 65 წლის ქალი.
- კიდე კარგად მუშაობენ ამ დახუთულ ოთახში, ნახევარი საათია რაც ვდგავარ და ყელი გამომიშრა, - უთხრა მეორემ.

მინის კართან ახალგაზარდა ბიჭები წაგებულ თანხაზე ლაპარაკობენ. ერთს დიდი თანხა წაუგია, დედამ ორი წლის პენსია მისცა, როგორც ჩანს არ ეყო და ახლა მეგობრები ბჭობდნენ როგორ ეშოვათ მისთვის დარჩენილი თანხა.

– მანქანა დაალომბარდე, ეთოს ბეჭედები გაყიდე (ეთო სავარაუდოდ ხელმოცარულის ცოლია) მამაშენს უთხარი მოგცემს, - ჩამოყარეს ბიჭებმა ფულის შოვნის შესაძლო ვარიანტები. ისევ შევიცვალე ადგილი. ისევ არჩევნებზე საუბარს მოვკარი ყური.
ამასობაში, ტაბლოზე 106 აციმციმდა და მოლარის წინ სკამზე დავებერტყე.

[მატასი]