მოსწავლეების წერილები ახალციხელ ჯარისკაცს ავღანეთში

„მომიკითხეთ ყველა ჯარისკაცი, რომელიც საქართველოსთვის იბრძვის. მინდა, რომ მშვიდობიანად იმსახუროთ“, – ნათქვამია 10 წლის ლევან მოდებაძის წერილში.

„ჩემო უცნობო მეგობარო ჯარისკაცო, როგორ ბრძანდები? როგორ არის შენი ცოლ–შვილი? ჯანმრთელად და ბედნიერად იყავი... შენი მეგობარი, ვაჟა ჩადუნელი.“

„ძალიან მინდა თქვენთან შეხვედრა და საუბარი. ყველაფერი მაინტერესებს რაც იქ ხდება, იმიტომ რომ ვიცი გავიზრდები და მეც მომიწევს ჯარში წასვლა“, – ნათქვამია მეოთხე კლასელი გურამ ქიმერიძის წერილში.

ეს წერილები, ავღანეთში მყოფ ახალციხელ ჯარისკაცს ტრისტან ფეიქრიშვილს მეოთხე კლასის მოსწავლეებმა საახალწლოდ გაუგზავნეს. თუმცა მაშინ, არცერთს არ უფიქრია, რომ ამ წერილებზე პასუხს მიიღებდნენ: დღეს დილით, ვალის პირველ საჯარო სკოლას, ავღანეთის მისიიდან დაბრუნებული ჯარისკაცი ეწვია და დირექტორის მიერ ფურცელზე საგანგებოდ ამოწერილი ხუთი მოსწავლის სახელი და გვარი საკლასო ოთახში ამოიკითხა.

მოსწავლეები ინტერესით აკვირდებოდნენ სტუმარს, რომელიც მათ სკოლაში ჩანთამოკიდებული ესტუმრა: „გამარჯობა ბავშვებო, მე ტრისტანი მქვია, ჯარისკაცი ვარ“, – ასე გაეცნო ტრისტან ფეიქრიშვილი ბავშვებს, რომლებთან შეხვედრაზეც ის წერილების მიღების დღიდან ოცნებობდა – „ავღანეთში ყოფნის დროს, თქვენი წერილები ჩემთვის ყველაზე დიდი სიამოვნება იყო. ამდენ თბილ სიტყვას, თანაც ჩემი მშობლიური მხარის ბავშვებისგან რომ ვკითხულობდი, ტანში ჟრუანტელი მივლიდა“.

ტრისტან ფეიქრიშვილი, სამშობლოში გუშინ, 24 მაისს დაბრუნდა დღეს კი იმ ბავშვებს, ვინც მას წერილებს წერდა, საჩუქრად ავღანეთიდან ტანსაცმელი და საკუთარი ბატალიონის მედლები ჩამოუტანა.

ტრისტან ფეიქრიშვილი ათწლეულებია საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში მსახურობს. იგი 1993 წელს აფხაზეთში, 2008 წელს კი ცხინვალში იბრძოდა. ამის შემდეგ იგი ერთხელ ერაყში, ხუთჯერ კი ავღანეთის სამხედრო მისიებში მონაწილეობდა.





[ავთო ინასარიძე, ახალციხე]