საუკუნის წინ აშენებული სახლისგან, რომელშიც გოგოლაძეებმა თითქმის 50 წელიწადი გაატარეს, ახლა მხოლოდ ერთი კედელია შემორჩენილი. შენობის ნგრევა, ჯერ კიდევ ორი წლის წინ, უკანა საყრდენი კედლის ჩამოშლით დაიწყო.
ლალი გოგოლაძემ მაშინვე მიმართა წინუბანში მერის წარმომადგენელს, - „გვითხრა, დაშალეთ, საშიშია, არ ჩამოიშალოს და შიგ არ მოყვეთ, მერე ჩვენ დაგვბრალდებაო. დაგვპირდა, ახალი სახლის აშენებაში დაგეხმარებითო, რამდენჯერმე დამირეკა კიდეც, მალე დაანგრიეთ ტრაქტორი მომყავს და ტერიტორია უნდა გადავასწოროთო“.
ლალი გოგოლაძე იხსენებს, რომ მერის წარმომადგენელი გელა ღამბაშიძე, ოჯახს დროებით საცხოვრებელი ფართით დაკმაყოფილებასაც დაჰპირდა, - „მეზობელს შევუთანხმდით, რომ მის სახლში ვიცხოვრებდით, ბინის ქირას კი ადგილობრივი თვითმმართველობა გადაიხდიდა. წელიწადზე მეტია იმ სახლში ვცხოვრობთ, მაგრამ ბინის საფასური ამ დრომდე არ გადაუხდიათ“.
უსახლკაროდ დარჩენილი, სოციალურად დაუცველი გოგოლაძეები, ორი წელია, თანასოფლელი ხათუნა გოგოლაძის სახლში ცხოვრობენ.
ადგილობრივ თვითმმართველობაში აცხადებენ, რომ ქირის გადახდის შესახებ დაპირება, თავის დროზე, სახლის მეპატრონის მოუწესრიგებელი დოკუმენტების გამო ვერ შეასრულეს. თავის მხრივ, მესაკუთრე, ხათუნა გოგოლაძე ამბობს, რომ ოჯახისგან მემკვიდრეობით მიღებული სახლი 2017 წლის მაისში გადაიფორმა, მას შემდეგ ერთი წელი გავიდა, თუმცა ქირის საფასური ამ დრომდე არ ჩაურიცხავთ, - “ახლა მითხრეს მაისიდან დაგერიცხება 125 ლარიო, მაგრამ წინა წლების ქირის ანაზღაურებაზე უარი მითხრეს“.
“რამდენჯერმე ვთხოვე ხათუნას, დროულად მოეტანა საბუთები. ეს პროცესი დროში გაიწელა. როცა ბინა მის სახელზე დარეგისტრირტდა, ამის შემდეგ აღარც ლალი გოგოლაძეს მოუკითხავს და არც ხათუნა გოგოლაძეს. ეს დოკუმენტები მხოლოდ რამდენიმე კვირის წინ მოიტანა, ახლა შევძლებთ რომ ჩავურიცხოთ“, – ამბობს ახალციხის მუნიციპალიტეტის მერიის ჯანდაცვის განყოფილების ხელმძღვანელი, თამილა ადვაძე და ამატებს, რომ, გასული წლების თანხის ანაზღაურება შეუძლებელია, რადგან იმ დროს, მუნიციპალიტეტთან ხელშეკრულება გაფორმებული არ იყო.
გოგოლაძეების ოჯახმა ახალციხის მერიას სამშენებლო მასალებით დახმარებაც სთხოვა - „სამჯერ თუ ოთხჯერ დავწერე განცხადება. ქვა გვაქვს, სამშენებლო მასალებით რომ დაგვეხმარონ, ერთ ოთახს მაინც ავაშენებთ და სხვის სახლში, სამადლოდ არ ვიცხოვრებთ. რომ დამანგრევინეს და მიმატოვეს, ასე როგორ შეიძლება?!“.
„მე შევპირდი, რომ თუ მშენებლობას დაიწყებდა და განცხადებას დაწერდა, კანონით გათვალიწინებული სამშენებლო მასალებით დავეხმარებოდით. ისიც არ იციან, სად უნდა ააშენონ სახლი სამოსახლოზე თუ ისევ ძველ ადგილზე. ტრაქტორიც კი მივუყვანე და გადავასწორე, მეტი რა გავაკეთო“, – გვპასუხობს ახალციხის მუნიციპალიტეტის მერის წარმომადგენელი სოფელ წინუბანში გელა ღამბაშიძე და უარყოფს, რომ ავარიული სახლის დანგრევა გოგოლაძეებს უსაფრთხოების მიზნით სწორედ მან ურჩია.
ადგილობრივი თვითმმართველობა გოგოლაძეებს სამშენებლო მასალით, ერთხელ, 2015 წელს, უკვე დაეხმარა და 300 ლარის ცემენტი და თუნუქი გადასცა, თუმცა ამან ნგრევა ვერ შეაჩერა. მერიაში განმარტავენ, რომ ბიუჯეტის ის მუხლი, რომლის საფუძველზეც ახალციხის მერია სოციალურად დაუცველ ოჯახებს სამშენებლო მასალებით ეხმარებოდა, შარშან გაუქმდა. დღეს, ადგილობრივი ხელისუფლება ოთხსულიან ოჯახს ცენტრალური ხელისუფლების იმედად ყოფნას ურჩევს. „შემოიტანონ განცხადება გადავაგზავნით ლტოლვილთა და განსახლების სამინისტროთან ვუშუამდგომლებთ, თუ აღმოჩნდა, რომ სახლი მეწყერის გამო დაზიანდა სამინისტრო გამოყოფს თანხას და ჩვენც თანადაფინანსებას შევძლებთ“, – ამბობს ახალციხის მუნიციპალიტეტის მერიის ზედამხედველობის სამსახურის სპეციალისტი მიხეილ ვარდიძე.
„საერთაშორისო გამჭირვალობა საქართველოს“ იურისტი, გიგი ჩიხლაძე განმარტავს, რომ ადმინისტრაციული ორგანოს მხრიდან დაპირებას იურიდიული ძალა აქვს, შესაბამისად, გოგოლაძებს შეუძლიათ საკუთარი უფლებების დასაცავად სასამართლოს მიმართონ.
„აქ შეიძლება მერიის არგუმენტი იყოს ის, რომ მისთვის არ იყო ცნობილი ყველა გარემოება, მაგალითად, ის, რომ სახლის მფლობელს ბინა არ ჰქონდა გაფორმებული, თუმცა ვიდრე თვითმმართველობა დაპირებას გასცემდა, შეეძლო გადაემოწმებინათ, მოეთხოვათ რეგისტრაციის ამონაწერი საჯარო რეესტრიდან“.
გოგოლაძეებმა არ იციან, შეძლებენ თუ არა დავის სასამართლოში გაგრძელებას. ოჯახმა, დანამდვილებით, მხოლოდ ის იცის, რომ წლის ბოლომდე, მეზობლის ბინიდან არავინ გამოასახლებს, რადგან თვითმართველობა დარჩენილი თვეების ქირის გადახდას აპირებს.
[თინათინ ზაზაძე, ახალციხე]
FM97.5 / LIVE
