მესხეთის თეატრში სეზონი იხსნება

მესხეთის სახელმწიფო დრამატული თეატრი 2017 წლის თეატრალურ სეზონს, საბავშვო სპექტაკლით „ჩექმებიანი კატით“ გახსნის. სპექტაკლს თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი ლია სულუაშვილი დგამს.

„ტრადიციად გვაქვს, უკვე რამდენიმე წელია, რომ სეზონი საბავშვო სპექტაკლით გავხსნათ“, – ამბობს იგი.

პრემიერისთვის მზადება თითქმის დასრულებულია, სცენაზე შესაბამისი დეკორაციები დამონტაჟებულია და მსახიობები ბოლო რეპეტიციას გადიან. პრემიერა 29 და 30 მარტს გაიმართება.

ამ სეზონზე პრემიერაზე დასასწრები ბილეთის ფასი გაიზარდა და 3.50 ლარის ნაცვლად 4.00 ლარი იქნება. 50 თეთრით მოიმატა და 3.50 ლარი იქნება ამიერიდან რიგითი სპექტაკლის ბილეთის ფასიც.

ფასების ცვლილებას ლია სულუაშვილი მწირ ბიუჯეტს უკავშირებს. წელს თეატრის ბიუჯეტი 275.000 ლარია –თეატრი 50.000 ლარით ადგილობრივი, ხოლო 225.000 ლარით ცენტრალური ბიუჯეტიდან დაფინანსდა.

„სხვასხვა ქალაქებში, ვისაც კარგი დაფინანსებაა აქვს, სპექტაკლის დადგამას იმდენი სჭირდება, რამდენი ბიუჯეტიც ჩვენ გვაქვს მთლიანად. როგორც გვყოფნის ფინანსები, იმ თანხაში ვდგამთ სპექტაკლებს“, –ამბობს ლია სულუაშვილი და ამატებს, რომ ერთი სპექტაკლის დადგმას 9–დან 12 ათას ლარამდე სჭირდება.

„ჩექმებიანი კატის“ გარდა, მესხეთის თეატრი მიმდინარე წელს მაყურებელს კიდევ ოთხ პრემიერას შესთავაზებს. სპექტაკლებს მოწვეული რეჟისორები დადგამენ.

სულუაშვილი გეგმავს, მაყურებელს კიდევ ერთი საბავშვო სპექტაკლი შესთავაზოს, რომელსაც სამცხე–ჯავახეთის უნივერსიტეტის სტუდენტები დადგამენ, თუმცა, ეს რამდენად გამოუვა ჯერ არ იცის: „შვიდ წარმოდგენის დადგმას ვფიქრობდი, თუმცა ფინანსების გამო ვერ მოვახერხებთ“.

მისივე თქმით, იმ შემთხვევაში, თუ კულტურის სამინისტრო ფინანსურ მხარდაჭერას გაუწევს, მესხეთის თეატრის დასი საქართველოს სხვასხვა ქალაქებში გასტროლებზე წასვლასა და სპექტაკლების წარგენას გეგმავს.

მესხეთის სახელმწიფო თეატრმა გასული სეზონი დეკემბრის დასაწყისში დახურა. სამხატვრო ხელმძღვანელი ამბობს, რომ ხუთი თვის განმავლობაში სეზონის გახსნა მკაცრი ზამთრის გამო ვერ შეძლო რადგან, თეატრის გათბობა დიდ ხარჯებთან იყო დაკავშირებული: „რომ გვემუშავა, მსახიობებს მუდმივად რეპეტიციებზე ყოფნა მოუწევდათ, ცენტრალური გათბობა უნდა ჩამერთო, შემდეგ კი დიდი თანხის გადახდა მომიწევდა, რაც თატრს არ გააჩნდა“.







[ლუბა გიორგაძე, ახალციხე]