რას ჰყვება სამი ახალგაზრდის მკვლელობის თვითმხილველი პოლიციელი

დღეს, 10 მარტს, ახალციხის რაიონულ სასამართლოში, სამი პირის მკვლელობაში ბრალდებულის, ადიგენის საჯარო რეესტრის ყოფილი უფროსის, დავთ კუბლაშვილის საქმეზე, მკვლელობის თვითმხილველმა ადიგენის რაიონული სამმართველოს დეტექტივ–გამომძიებელმა თეიმურაზ მსხვილიძემ ჩვენება მისცა.

იგი 2014 წლის 28 აგვისტოს, მარიამობის ღამეს, დაახლოებით 22:00 საათისთვის, ყარათუბნიდან ადიგენში ბრუნდებოდა. მსხვილიძე სამოქალაქო ფორმითა და საკუთარი მანქანით ყარათუბანში სამსახურეობრივ საქმეზე იმყოფებოდა. ვიდრე ადიგენში ჩავიდოდა, გზაზე ოთხი ახალგაზრდა შეხვდა.

„სახეზე ვიცნობდი ვინც იყვნენ. მანქანის ფარები რომ მივანათე, სამი წელს ზემოდან შიშველი იყო, ერთი ჩაცმული. მანქანა გავაჩერე, თუმცა, მანამდე თვითონაც ხელი დამიქნიეს, გააჩერეო. რომ მოვიდნენ ფანჯარასთან და დამინახეს, ბოდიშები მიხადეს, სხვა გვეგონეო, ნასმები იყვნენ, მარიამობა მომილოცეს. ვკითხე, დახმარება ხომ არ სჭირდებოდათ. ამ საუბარში ვიყავით, რომ უკან მანქანა მოგვადგა“, – იხსენებს მსხვილიძე.

იმის გამო, რომ გზაზე უკან მომავალი მანქანის გასავლელი ადგილი არ იყო, მსხვილიძემ მანქანა დაქოქა, რომ მის უკან მდგომს გასცლოდა: „გასაღები რომ გადავატრიალე, სროლის ხმა გავიგონე. ვიდრე მანქანიდან გადმოვიდოდი, ერთმანეთის მიყოლებით რამდენიმე გასროლის ხმა კიდევ გავიგე“.

მანქანიდან გადმოსულ მსხვილიძეს სამი ახალგაზრდა უკვე ძირს დაგდებული დახვდა, მის წინ კი სამონადირეო თოფით, დანითა და ვაზნებით აღჭურვილი დავით კუბლაშვილი იდგა.

„რეესტრის უფროსი იყო და ვიცნობდი. ხელში თოფი ეჭირა და ბიჭების მისამართით ისროდა. ვიყვირე, დათო რას აკეთებ, პოლიციიდან ვარ, თემო მსხვილიძე–მეთქი. მარჯვენა ხელი ლულას მოვკიდე და მარცხენა ხელი კისერზე შემოვხვიე, მაგრამ ვერ მოვერიე, ხელი ისე ძლიერ მომიქნია, რომ ჩემი მანქანის ფარებთან დამაგდო“, – ჰყვება მსხვილიძე.

მას უკვე კუბლაშვილსითვის წინააღმდეგობის გაწევა აღარ შეეძლო. მხოლოდ ყვიროდა, რომ სროლა შეეჩერებინა: „დათო თოფს არ მაცილებდა. მე ამათ დახოცვას ვაპირებ და ვინც ხელს შემიშლისო, დედის მისამართით იგინებოდა. მომიწოდებდა ადგილი დამეტოვებინა, თორემ მეც მომკლავდა“.

მსხვილიძემ ადგილი მართლაც დატოვა. მან ადიგენის რაიონულ სამმართველოში და სასწრაფო სამედიცინო დახმარებისთვის, 112–ზე დარეკა. ხუთ წუთში მოსულმა ადიგენის რაიონული სამმართველოს თანამშრომლებმა მსხვილიძე მანქანაში ჩაისვეს და შემთხვევის ადგილზე დაბრუნდნენ. პოლიციელებს კუბლაშვილი წელს ზემოთ შიშველი, გზის პირზე მჯდომი დახვდათ.

„დაიჩოქა, ხელები აწია და ყვიროდა, მე მოვკალი ეს ბიჭები, აგერ ვარ, გბარდებითო“, – იხსენებს მსხვილიძე.

მისი თქმით, მომხდარისას კუბლაშვილი აღელვებული და გაბრაზებული იყო, თუმცა, არაადაექვატური არ ყოფილა: „დაკავების ოქმის შედგენისას ადექვატურ პასუხებს მცემდა. კითხვებსაც მისვამდა, იქ სამი პიროვნება კიდევ უნდა ყოფილიყო და ხომ არ იცი სად არიანო. ამბობდა, პირველ რიგში ის უნდა მომეკლა, ვინც სიკვდილს გადაურჩაო“. (ოთხი ახალგაზრდიდან, ერთ–ერთი ბექა სირბილაძე გადარჩა. ს.კ.).
როგორც მსხვილიძე ამბობს, კუბლაშვილს თან მისი შვილიც ახლდა. რაც შეეხება იმ მანქანის მძღოლს, რომლითაც კუბლაშვილები შემთხვევის ადგილზე მივიდნენ, მსხვილიძეს იმ ღამეს არ დაუნახავს: „ფარები მანათებდა თვალებში და არ დამინახავს, თან არც იყო სიტუაცია, რომ მანქანაში ვინმე მეთვალიერებინა. მძღოლის არსებობის შესახებ შემდეგ გავიგე“.

მისივე თქმით, კუბლაშვილს დაკავებისას ზურგზე ნაკაწრები და ოდნავ შეწითლებაც აღენიშნებოდა. როგორც მსხვილიძემ და სასამართლოში დაკითხულმა სხვა მოწმეებმაც განაცხადეს, ეს დაზიანება კუბლაშვილს მიღებული იმ ჩხუბის დროს ჰქონდა, რომლის გამოც რეესტრის უფროსმა ბიჭების დახოცვა გადაწყვიტა.

„ამბობდა, მამისტოლა კაცს ხელი როგორ დამარტყეს, მე და ჩემი შვილი გაგვიმეტეს, ამიტომ სიკვდილის ღირსები არიანო“, – განაცხადეს მოწმეებმა.

დღეს, სასამართლოში მსხვილიძის გარდა პოლიციის კიდევ ათი თანამშრომელი დაკითხეს. მათ იმ საგამოძიებო ღონისძიებების შესახებ ისაუბრეს, რომლებიც თავად ჩაატარეს.

შეგახსენებთ, სამი ახალგაზრდა: ვაჟა ნარიმანიშვილი, გიორგი სირბილაძე და ბორის სირბილაძე 2014 წლის, 28 აგვისტოს, მარიამობის ღამეს, მოკლეს. ერთ-ერთი გარდაცვლილის ძმა, ბექა სირბილაძე კი ფეხისა და გულ–მკერდის არეში დაჭრეს. მკვლელობაში ბრალდებული სამართალდამცველებმა ცხელ კვალზე დააკავეს. დავით კუბლაშვილი სასამართლო პროცესებს არ ესწრება. ექსპერტიზის დასკვნის მიხედვით იგი ფსიქიკურად დაავადებულია.

[თამუნა უჩიძე, ახალციხე]