რეპატრირებული მესხების პრობლემები გადასახლებიდან 75 წლის თავზე

შეხვედრა ახალციხეში, ასოციაცია "ტოლერანტში" გაიმართა.

„ჩვენი პრობლემა უფრო ახლოს უნდა მიიტანოს ქვეყანამ. ვცხოვრობთ საქართველოში და ვერ ვსარგებლობთ ვერანაირი დახმარებით. მე მაქვს საქართველოს მოქალაქეობა, მაგრამ არ მაქვს სტატუსი, ვერ ვამტკიცებ რომ მამაჩემი რეპატრირებულია“, - ამბობს გულჯამალ ყურაძე და გვიყვება, რომ მისგან განსხვავებით, განსაკუთრებით უჭირთ იმ რეპატრირებულებს, რომლებიც საქართველოს მოქალაქეობას ვერ იღებენ.

რეპატრირებული მესხების ნაწილს აზერბაიჯანის მოქალაქეობა აქვს, ზოგს რუსეთის, რის გამოც ისინი ვერ სარგებლობენ საქართველოს მოქალაქეებისთვის განკუთვნილი სხვადასხვა სერვისებით. ზოგი საქართველოს მოქალაქეა, თუმცა რეპატრირებულის სტატუსის გარეშე.

„გარანტია სჭირდება ამ ხალხს, რომ აზერბაიჯანის მოქალაქეობას თუ დატოვებს, საქართველო მიიღებს. ეს ყველაფერი თანხებთანაც არის დაკავშირებული, სხვა ქვეყნის მოქალაქეობა რომ დატოვონ“, – აცხადებენ რეპატრირებული მესხები.

„შეხვედრაზე ყველა ამ პრობლემაზე ვისაუბრეთ და იმედი გვაქვს, რომ ამ პრობლემების მოგვარებაში დაგვეხმარებიან“ - ამბობს გულჯამალ ყურაძე.

შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში, საქართველოს სახელმწიფო მინისტრის აპარატის, სამოქალაქო თანასწორობის დეპარტამენტის უფროსის, რუსუდან ასათიანის თქმით, რეპატრირებული მესხების პრობლემებს კიდევ ერთხელ საფუძვლიანად შეისწავლიან.

„მათ აქვთ პრობლემა აზერბაიჯანის მოქალაქეობიდან გამოსვლის კუთხით, რაც ცდება საქართველოს კომპეტენციის ფარგლებს. თუმცა ვცდილობთ რომ გამოვკვეთოთ პრობლემები, საჭიროებები და ჩვენი კომპეტენციის ფარგლებში ყველაფერი გავაკეთოთ. ამ კუთხით, ის ვალდებულება რაც ევროსაბჭოსთან ავიღეთ, სახელმწიფომ ნამდვილად შეასრულა, ეს ევროსაბჭოს ანგარიშებშიც დასტურდება, თუმცა გარკვეული ბარიერები და გამოწვევები ისევ არსებობს. სწორედ ამის იდენტიფიცირებისთვის იყო დღევანდელი შეხვედრა. ვეცდებით რომ ერთად, ამ პრობლემების გადაჭრის ყველაზე ოპტიმალური გზები მოვძებნოთ“ - ამბობს რუსუდან ასათიანი.

1944 წლის 15 ნოემბერს, სტალინის განკარგულებით, სამხრეთ საქართველოდან 120 ათასი მუსლიმი მესხი ცენტრალურ აზიაში გადაასახლეს.

1999 წელს, მას შემდეგ, რაც საქართველო ევროსაბჭოს წევრი გახდა, მესხების რეპატრიაციის საკითხი საქართველოს მთავრობის ოფიციალურ ვალდებულებად იქცა. საქართველოს დაეკისრა პასუხისმგებლობა, შეექმნა სამართლებრივი ჩარჩო, რომლის მეშვეობითაც მესხები შეძლებდნენ ისტორიულ სამშობლოში დაბრუნებას, საზოგადოებასთან ინტეგრაციასა და საქართველოს მოქალაქეობის მიღებას.

2007 წელს ქვეყანამ რეპატრიანტთა შესახებ კანონი მიიღო. 2010 წლიდან დაიწყო განცხადებების მიღება რეპატრიანტის სტატუსის მისაღებად. განაცხადი 5000-მა ადამიანმა შეიტანა.



[რობი ზარიძე, ახალციხე]