‘მხოლოდ თავდაუზოგავი შრომა მიგვიყვანს წარმატებამდე’ - მუსიკოსი საბა საფარელი ახალციხიდან

ერთი წელია, რაც თბილისში ცხოვრობს. „ახალციხეში დარჩენის შემთხვევაში ვერ ვიქნებოდი მოქმედი მუსიკოსი. ხატვით კი ვხატავდი, ვწერდი და ამას ახლაც ვაკეთებ“, - ამბობს საბა და გვიყვება, რომ მის ცხოვრებაში ყველაზე საინტერესო ეტაპი, სწორედ დედაქალაქში გადასვლის შემდეგ დაიწყო.

მუსიკალური გადაცემის წამყვანობაც სცადა ტელეკომპანია „თრიალეთში“, ოთხი გამოფენაც მოაწყო და კინოშიც მოხვდა - მოკლემეტრაჟიან ფილმში, „მოჟღურტულე ბეღურები“.

„იმისთვის რომ შემოქმედი იყოს პროდუქტიული, გარემო ნამდვილად მნიშვნელოვანია. დედაქალაქი სხვა მასშტაბია, სხვა ასპარეზი და გასაქანია შემოქმედი ადამიანისთვის,“ - გვიხსნის თავის გადაწყვეტილებას.

თბილისში გადაიღო თავისი პირველი კლიპიც.

„მსურდა ქუჩის მუსიკოსის ცხოვრების, პირადად ჩემი ყოველდღიურობის ამსახველი ყოფილიყო ეს კლიპი და ვფიქრობ გამოვიდა, უყვართ და ხშირად ნახულობენ, ეს მაბედნიერებს.“

ყველაზე მეტად ის ახარებს, რომ კლიპში მისი ცხრა წლის შვილი, შიოც მონაწილეობს.



საბას დღეს ხშირად შეხვდებით გიტარით ხელში რუსთაველის, ავლაბრის, ან სარაჯიშვილის მეტროსთან. უკრავს და მღერის მეგობრებთან ერთად - უმეტესად ქართულ სიმღერებს.

„ქუჩის მუსიკაში, ჩემს მეგობართან, თორღვასთან ერთად სიმღერა ჩემთვის ყველაზე წარმატებული გამოდგა. ბევრმა შეიყვარა ჩვენი შემოქმედება როგორც სამშობლოში, ისე ემიგრაციაში“.



ხატავს ძირითადად პორტრეტებს; წერს ლექსებს და ჩანახატებს; შთაგონებას კი ზოგჯერ ერთი შეხედვით უმნიშვნელო დეტალებში პოულობს: „მუზა - ეს დენი არაა რომ შენს ნებაზე ჩართო კაცმა, ის არ გეკითხება როდის მოვა. ინსპირაციისთვის ხელოვანს ერთი ფოთლის ჩამოვარდნის ხილვაც ჰყოფნის.“

მისი ნამდვილი გვარი მაისურაძეა. გვიყვება, რომ სამი წელი საფარის მონასტერში ცხოვრობდა და საფარელიც აქედან გაჩნდა.

„ბოლომდე ერთგული დარჩე შენი ოცნების - რთულია, მაგრამ მე ეს შევძელი, ვერავითარმა დაბრკოლებამ ვერ დამათმობინა და ვერ ამაღებინა ხელი ბავშვობის სურვილზე, ვყოფილიყავი მუსიკაში. ეს ყველაფერი ამად ღირდა. მხოლოდ თავდაუზოგავი შრომა თუ მიგვიყვანს წარმატებამდე,“ - გვეუბნება საბა.

ახლა ტელეპროექტ „მხოლოდ ქართულში“ მონაწილეობს. სჯერა, რომ შეძლებს, მთელი ცხოვრება საყვარელ საქმეს მიუძღვნას.



[რობი ზარიძე, ახალციხე]