'უნიჭო ბავშვი არ არსებობს' – მზევინარ მჟავანაძე წარმატებული მასწავლებელი ახალციხიდან

"ვცდილობ, ბავშვებთან გულწრფელი ვიყო. ამ ხერხით ისინიც გულწრფელები არიან ჩემთან და სწავლის პროცესში ერთმანეთთან მეგობრობას ვახერხებთ. ამ საქმეში, ეს მნიშვნელოვანია" – 56 წლის მზევინარ მჟავანაძე, 27 წლის ასაკიდან, ახალციხის პირველ სკოლაში ქართულ ენასა და ლიტერატურას ასწავლის.

"მასწავლებელი რომელიც მხოლოდ საკლასო წიგნში დაწერილით ურთიერთობს მოსწავლეებთან, შეიძლება ითქვას, რომ მასწავლებელი არაა. მასწავლებელს, პირველ რიგში, ბავშვი უნდა უყვარდეს და ყველაზე მეტად მაშინ ესმოდეს, როდესაც მოსწავლეს უჭირს. თუ ეს შეუძლია, ესეიგი ის მასწავლებელია".

ახალციხის პირველი საჯარო სკოლის პედაგოგი ფიქრობს, რომ ქვეყანაში მისი პროფესია დაუფასებელია: "არა მხოლოდ სახელმწიფოს, არამედ საზოგადოების მხრიდანაც. დღეს, სამწუხაროდ, ჩვენი პროფესია ნაკლებად მოთხოვნადია, ამიტომ ნაკლებ განათლებულები მოდიან როგორც მე ვამჩნევ, ჩვენი პროფესია კვდება, ამაში ლომის წვლილი სახელმწიფოს აქვს, რომელიც ჩანს რაღაცას აკეთებს, მაგრამ ეს საკმარისი არ არის".

მზევინარ მჟავანაძემ რამდენიმე თაობა გაზარდა. ამბობს, რომ ახალგაზრდებს მრავალფეროვანი ინტერესი აქვთ: "თაობათა შორის ყოველთვის არის განსხვავება. მათაც კი, რომლებიც არ არიან წარმატებული კონკრეტულ საგანში, აქვთ ძალიან ღრმა, სხვადასხვა ტიპის ინტერესები, რასაც დაფასება სჭირდება. თუ ბავშვის პიროვნებას პატივს არ სცემ, თუ ისე არ ექცევი როგორც მომავალს, მაშინ ვერ ასწავლი".



მზია ღონღაძე პირველი სკოლის მეთერთმეტე კლასის მოსწავლეა. მისი ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი კი მზევინარ მჟავანაძეა: "მიხარია მის გაკვეთილზე შესვლა, რადგან მასთან ერთად იმაზე მეტს ვიგებთ, ვიდრე წიგნში წერია და რაც მთავარია, ამას საინტერესოდ აკეთებს".

მოსწავლეები თვლიან, რომ მასწავლებელი მათ აზრს ყოველთვის ითვალისწინებს და პატივს სცემს.

"ზოგადად, მასწავლებელში მომწონს ის, რომ ცოდნის მოცემის გარდა მეგობრულია და ხელოვნური ბარიერები მასთან ურთიერთობაში გამქრალია. ლიტერატურა ისეთი რამ არის, რომ არ არსებობს ზუსტი პასუხი, შეიძლება ერთი მწერალი და მისი ნაწარმოები მასწავლებელს სხვანაირად ესმოდეს და მოსწავლეს სხვანაირად. საბედნიეროდ, მზევინარ მასწავლებელი ამას ხვდება და იცის, როგორ უნდა გვესაუბროს ლიტერატურასა და სამყაროზე", – ამბობს მზევინარის კიდევ ერთი მოსწავლე, გიორგი ნადირაძე.

მჟავანაძის თქმით, სასწავლო პრაქტიკაში მნიშვნელოვან აქცენტს კლასგარეშე ლიტერატურაზე აკეთებს: "ჩემს მოსწავლეებს კლასის გარეთ საკითხავი ლიტერატურა ყოველთვის აქვთ. მათ ვერც ქართულ ლიტერატურას და ვერც ზოგადად ლიტერატურას ვერ ვასწავლი, მე შემიძლია მხოლოდ მივცე უნარ–ჩვევა, თუ როგორ იკითხონ, დანარჩენი დამოუკიდებლად უნდა გააკეთონ და სწორედ იმისთვის ვამზადებ, რომ ჩემს გარეშე ესმოდეთ ლიტერატურა".

მასწავლებლის საერთაშორისო დღე 1994 წლის 5 ოქტომბრიდან 100–ზე მეტ ქვეყანაში აღინიშნება. 1966 წლის 5 ოქტომბერს პირველი საერთაშორისო დოკუმენტი შეიქმნა, რომელიც განათლების სფეროს მუშაკთა სამართლებრივ სტატუსს განსაზღვრავდა. მასში გათვალისწინებული იყო მასწავლებელთა უფლება-მოვალეობები, კვალიფიკაციის ასამაღლებელი, სამუშაოზე აყვანისა და შრომის პირობების განმსაზღვრელი საერთაშორისო ნორმები.



[ავთო ინასარიძე, ნანა ინასარიძე ახალციხე]