ახალქალაქში ვენერიულ დაავადებათა დისპანსერი დაიხურა

ახლახანს ახალქალაქის კანისა და ვენერიულ დაავადებათა დისპანსერში რემონტი ჩატარდა. შეიცვალა ძველი კარ–ფანჯრა, მოწესრიგდა შიდა ინტერიერიც. ძველმა შენობამ განახლებული იერსახე შეიძინა და იქ მუშაობაც და პაციენტების მიღებაც უკეთეს პირობებში ხდებოდა. სამეურნეო ანგარიშგებაზე მყოფი დაწესებულება დიდხანს იბრძოდა გადარჩენისთვის და როდესაც ბოლოს და ბოლოს გარემონტდა და სამუშაო პროცესი მოწესრიგდა, დისპანსერი დაიხურა.

კანისა და ვენსნეულებათა დისპანსერი იყიდეს და ახლა სამედიცინო დაწესებულება ძველ შენობაში აღარ იქნება. დისპანსერი „ჩემი ოჯახის კლინიკის“ მფლობელობაში გადავიდა. მესაკუთრემ დისპანსერის ახალქალაქის საავადმყოფოსთან შეერთება გადაწყვიტა. ამ უკანასკნელს იგი 2012 წლიდან ფლობს. თუმცა დისპანსერი ძველი სახით აღარ იარსებებს.

- „ჩვენი რეგიონის ყველა სამედიცინო დაწესებულება, მათ შორის, კან–ვენის დისპანსერი „ჩემი ოჯახის კლინიკის“ ხელში გადავიდა. იქნება შესაბამისი კაბინეტი ექიმით, მედდითა და ლაბორანტებით“, – ამბობს ახალქალაქის საავადმყოფოს მენეჯერი ალექსანდრე ტოროიანი.

დისპანსერის ყოფილი დირექტორი და შეთავსებით ექიმი ამჟამად დეკრეტში იმყოფება. ლანა ენოქიანის თქმით, ამ ეტაპზე ავადმყოფები მხოლოდ საკუთარი თავის იმედად უნდა იყვნენ და გამოსავალი თავად უნდა იპოვონ. იგი ამბობს, რომ ზოგი ავადმყოფი რაიონის საავადმყოფოში მიდის, ზოგი კი რჩევისთვის უბრალოდ აფთიაქარებს მიმართავს.

- „ჯერჯერობით დისპანსერი დახურულია. ყველაფერი ახალი წლის შემდეგ გახდება ცნობილი“, - ამბობს ლანა ენოქიანი.
დისპანსერის თანამშრომლებთან დაკავშირებით ჯერ არ გარკვეულა, იმუშავებენ ისინი თუ არა საავადმყოფოში. ამ დრისთვის კანისა და ვენერიულ დაავადებათა კაბინეტი საავადმყოფოში არ ფუნქციონირებს.

- „ჩვენ ლიცენზირებული ექიმი არ გვყავს. თუ ვინმე ლიცენზიით მოვა, სამსახურში აუცილებლად ავიყვანთ“, – ამბობს რაიონული საავადმყოფოს დირექტორი.

ახალქალაქის კანისა და ვენერიულ დაავადებათა დისპანსერი სამცხე–ჯავახეთში ამ პროფილის ერთადერთი სამედიცინო დაწესებულება იყო. ის სამეურნეო ანგარიშგებაზე არსებობდა და ძალიან სჭირდებოდა რემონტი და კარგი აპარატურა. თუმცა ამ დროსაც დისპანსერი პაციენტებს არა მხოლოდ ახალქალაქიდან და ნინოწმინდიდან, არამედ ასპინძიდან და ზოგჯერ ახალციხიდანაც კი იღებდა.

[ქრისტინა მარაბიანი, ახალქალაქი]