ხელოვნება, როგორც მანიფესტი - რეპორტაჟი ახალციხელი მხატვრის სახელოსნოდან

ახალციხელი მხატვარი, ზაზა ასპანიძე რომ მუდმივად სიახლეს ეძებს, ეს მის სამუშაო ოთახშიც იოლად შეიმჩნევა. ახალციხის ციხისკენ მიმავალ გზაზე, მის მცირე გალერეაში, აბსტრაქტულ, პრიმიტიულ, სიმბოლურ, გრაფიკულ მხატვრობასთან ერთად სკულპტურასაც ნახავთ.

„ვცდილობ, ჩემი მხატვრობა არ იყოს ერთი კონკრეტული ჟანრის ან იდეის მატარებელი, მინდა მნახველისთვის სივრცე დავტოვო, რომელშიც ის თვითონ გახდება შემოქმედი“, – ამბობს ზაზა.

მხატვარი შემოქმედებაში არც საზოგადოებრივად აქტუალურ თემატიკას ერიდება. მის ნამუშევრებში რელიგიური თუ პოლიტიკური ლიდერების კრიტიკასაც შეხვდებით.




მღვდელი და მღვდელუკები






ურთიერთёбა

„თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში და სამხატვრო აკადემიაში ვსწავლობდი, შავბნელი 90–იანები მთელი თავის სისასტიკით თბილისში გავატარე. ინსპირაციას ყველაფრისგან ვიღებ“, – ამბობს ზაზა ასპანიძე.

მის ნახატებში ეროტიკულობაც იგრძნობა, ფიქრობს, რომ თუ ცენზურას შეუშინდება, ვეღარ დახატავს: „მარინა აბრამოვიჩის მანიფესტი მახსენდება, - „ხელოვანის დამოკიდებულება ეროტიკასთან – ხელოვანმა უნდა გაიფართოვოს თავისი ეროტიკული მსოფლმხედველობა, ხელოვანი ეროტიკული უნდა იყოს”.

გამოფენის მოწყობა მისთვის მთავარი არ არის, თუმცა გალერეებისთვის საკუთარი შემოქმედების გაცნობას მაინც გეგმავს. გამოფენამდე კი ზაზა ასპანიძის გალერეა-სახელოსნოს კარი ნებისმიერი მსურველისთვის ღიაა.



[ავთანდილ ინასარიძე, ახალციხე]