ფოტოპროექტი: ადამიანები ახალციხიდან [Photo]

ნუნუ ყურმაშვილი 70 წლისაა, 18 წელია ძველი ბაზრის ტერიტორიაზე, კულტურის სახლის გვერდით ვაჭრობს. 35 წელი ახალციხეში საბავშვო ბაღში მუშაობდა: „მთელი ახალგაზრდობა ჩემი გაზრდილია, ბევრი უფროსებადაც მუშაობენ, მაგრამ ნუნუ მასწავლებელი აღარავის ახსოვს“. ამბობს, რომ თავიდან წვრილმანებს ყიდდა: ნემსებს და ძაფებს, მერე თანდათან პროდუქცია გაამრავალფეროვნა... 6 წლის წინ მაღაზია დაეწვა, ყველაფერი განადგურდა, თუმცა, ისევ თავიდან დაიწყო და დღეს უკვე მისი საქმე აწყობილია.




მარტინ მეგოიანი 77 წლისაა, აბში ცხოვრობს. ძველ ბაზართან ახლოს პომიდორსა და მწვანილს ყიდის. „ჩემი ხელითაა მოყვანილი“, – გვეუბენბა და დაკოჟრილ ხელებს გვაჩვენებს. 5 წელია, რაც ბოსტნეულის გაყიდვა დაიწყო. სავაჭროდ კვირაში სამი დღე გამოდის. სახლში მარტო ცხოვრობს, მეუღლე წლების წინ გარდაეცვალა, შვილები კი რუსეთში ცხოვრობენ. ამბობს რომ ვაჭრობით პურის ფულსაც შოულობს და თან გულს აყოლებს.




მარგარიტა ბაბაჯანიანი წლების განმავლობაში ძველ ბაზარში ვაჭრობდა. ღვეზელებს აცხობდა და მოვაჭრეებზე ყიდდა. ბაზრის დაშლის შემდეგ, იქვე, ახლოს, სახელდახელოდ მუყაოს „ბუტკა“ გააკეთა და , არაყსა და ღვინოს ყიდის. ამბობს, რომ სხვა გზა არ აქვს, 8–სულიან ოჯახში მხილოდ თავად მუშაობს: „3 რძალი და 6 შვილიშვილი მყავს. ოჯახს რჩენა ხომ უნდა“.

[თინათინ ზაზაძე, ახალციხე]