რაბათის დასახლებაში მდებარე სინაგოგას რეაბილიტაცია ესაჭიროება [ფოტო]

სინაგოგა სოფელი აწყურიდან გადმოსულმა ებრაელებმა 1902 წელს ააშენეს. ნახევარი საუკუნის შემდეგ, 1953 წელს სინაგოგა ებრაელ თემს ჩამოართვეს. მას შემდეგ კი აქ ბიბლიოთეკა, კინო, საბილიარდო და ბოლოს კრივის დარბაზი იყო განთავსებული.

შენობის ექსტერიერი შენარჩუნებულია, მაგრამ ჩრდილოეთი კედლის ნახევარი მიწამ დაფარა, კედლის ნაწილი კი ნესტმა დაშალა. ამავე მხარეს ორი ფანჯარა აგურითაა ამოშენებული. შენობის სახურავზე მცენარეები და ბუჩქებია ამოსული, სახურავის ნაწილი კი დაზიანებულია. შენობაში კუთხეებიდან წყალი ჩადის.

სინაგოგაში განთავსებულ ბიბლიოთეკასა და კრივის დარბაზს, სინაგოგოის წინ მცხოვრები მანია შანთაძე 35-40 წლის განმავლობაში ალაგებდა. როგორც თავად იხსენებს შენობის რეაბილიტაციაზე რამდენჯერმე იყო საუბარი, მაგრამ ამ დრომდე სამუშაოები არ დაწყებულა.

„დედაჩემი ალაგებდა სინაგოგას წლების განმავლობაში, მას მერე ვუვლიდი, ახლაც ყურადღებას ვაქცევ ბავშვებმა კედლებზე რომ არაფერი დახატონ და არაფერი დააზიანონ. ინგრევა და მეცოდება. ძალიან კარგი შენობაა, ბევრი ტურისტი მოდის, მიხედვა უნდა ამ ადგილს “, – გვეუბნება მანია შანთაძე.

სინაგოგის დასავლეთის მხარეს მცირე ზომის შენობა მოგვიანებით მიაშენეს. შენობა ბოქსის წრის გახსნის შემდეგ აშენდა, სადაც გასახდელი იყო მოწყობილი.

ისტორიკოსი ცირა მესხიშვილი ფიქრობს, რომ სინაგოგას რეაბილიტაცია უნდა ჩაუტარდეს, შემდეგ კი შიგნით მუზეუმი განთავსდეს: „როცა მხარეთმცოდნეობის მუზეუმში ვმუშობდი მუდმივად ვჩხუბობდი და ვაქვეყნებდი მასალებს, რომ სალოცავში არ უნდა ყოფილიყო კრივის დარბაზი. მე გეგმაც მქონდა შედგენილი როგორი ტიპის უნდა ყოფილიყო მუზეუმი“.

კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვნული სააგენტოს დირექტორი ნიკოლოზ ანთიძე ზუსტ თარიღს ვერ ასახელებს, როდის შეიძლება დაიწყოს სინაგოგის რეაბილიტაცია: „აუცილებლად დავფარავთ ყველა ძეგლს. სააგენტოში ფინანსური პრობლემა იმდენად არაა, რამდენადაც ადამიანური რესურსების ნაკლებობას განვიცდით“.









[თორნიკე ზაზაძე, ახალციხე]