სოფელი თორი [Photo]

1944 წელს, მუსლიმ მესხებთან ერთად, ძირძველი თორელები ახალციხის სოფელ თისელში გადაასახლეს. თორელები მამა–პაპურ ადგილს 1990 წელს დაუბრუნდნენ.




პირველი ვინც სოფელში დაბრუნდა, ილო ღარიშვილია, მისი სახლი ახლა მიტოვებული და თითქმის განადგურებულია.

2001 წელს დასახლებამ სოფლის სტატუსი მიიღო. 2016 წელს ბორჯომის გამგეობამ მზის პანელები დაამონტაჟა, რომელის საშუალებით თორელებს ერთი ნათურის და ტელევიზორის ჩართვის საშუალება აქვთ. სოფელში არ აქვთ გზა, მაღაზია და სამედიცინო პუნქტი.




27 წლის მირზა დარბაიძის ოჯახი ერთადერთია სოფელში, რომელშიც მცირეწლოვანი ბავშვი ჰყავთ. მირზა საკირიდან თორში საცხოვრებლად გარდაცვლილი ბაბუის თხოვნით, წლები წინ დაბრუნდა. მირზას 10 თვის გოგონა ანასტასია სოფელში ერთადერთი პატარაა.

შოთა გურგენიძე თორში მეუღლესთან ერთად ცხოვრობს, ოჯახი სოფლის დატოვებას და ბარში შვილებთან საცხოვრებლად წასვლას აპირებს, რადგან ხშირად სჭირდებათ ექიმი და წამალი. სოფელში უგზოობის გამო სასწრაფო დახმარების მანქანაც კი ვერ მიდის.

სოფელი თორი ერთ დროს დიდგვაროვან ფეოდალთა თორელთა საგვარეულო ადგილ-სამყოფელს, თორის მხარის ადმინისტრაციულ ცენტრს წარმოადგენდა, ახლა მთლიანად გაუკაცრიელებულია. XVIII საუკუნის შემდეგ აქ არსებული ისტორიულ–კულტურული ძეგლები მთლიანად დაიაინგრა და განადგურდა.



სოფელში ხისგან გაკეთებული და ყავარით გადახურული სახლები დგას, აქ ყველაფერი ისევ ისეა, როგორც ერთი საუკუნის წინ. 2014 წლის საყოველთაო აღწერის მიხედვით თორში 14 ადამიანი ცხოვრობს, მათი უმეტესობა ხანდაზმულია. ადგილორბივები შიშობენ, რომ სოფელს დაცლა ემუქრება.


































[თინათინ ზაზაძე, ბორჯომი]