
სოფელ წინუბანში ასფალტის დაგებას, სასმელი წყლის მოწესრიგებას და გაზის შეყვანას ითხოვენ. ადგილობრივები ამბობენ, რომ მიუხედავად არაერთი პრობლემისა, მათი ბედით არავინ ინტერესდება.
სოფელში დაახლოები 120 ოჯახი ცხოვრობს. ცენტრალური გზიდან სოფელი სამი კილომეტრით არის დაშორებული. ადგილობრივები ამბობენ, რომ სოფლამდე მისასვლელი გზა მოსაწესრიგებელია. მძღოლებს გადაადგილება განსაკუთრებით ზამთრის პერიოდში უჭირთ. თოვლში სამგზავრო მიკროავტობუსი ვერ მოძრაობს, ამიტომ სიცივეში ფეხით სიარული უხდებათ.
„თოვლი, რომ მიდის მარშტუკა სოფელში ვეღარ ამოდის. ფეხით ჩავდივართ აგარამდე“, – ამბობს წინუბანში მცხოვრები ნორა ჩუტკერაშვილი.
გზის მოასფალტებას ითხოვს ამავე სოფელში მცხოვრები ცისანა ქიმერიძეც: „პირველ რიგში ჩვენს სოფელში გზის პრობლემა დგას, თან აქ სანიაღვრე არხები თუ არ გაუკეთდება, ფულის დახარჯვას გზის გასაკეთებლად ისე აზრი არ აქვს“.
უგზოობის გარდა, სოფელს სასმელი წყლის პრობლემაც აწუხებს. როგორც ადგილობრივები ამბობენ, სასმელად მდინარის წყალს მოიხმარენ, წყალი გაუფილტრავია და ხშირად ჭიები და ფოთლები მოყვება. ზამთრის პერიოდში კი საერთოდ იყინება და დაახლოებით სამი თვე მოსახლეობა წყლის გარეშე რჩება.
„ჩვენ ძალიან ცუდ წყალს ვსვამ, ამ წყლით ხალხიც კი მოიწამლა. „სოფლის მხარდაჭერის პროგრამით“ გათვალიწინებული ფული, ყოველ წელს წყალს ხმარდება, მაგრამ მაინც ვერ მოწესრიგდა“, – ამბობს წინუბანში მცხოვრები ომარ ლომსაძე.
„წყალი რაც გვაქვს ისიც ზამთრის პერიოდში იყინება და რამდენიმე კილომეტრის მოშორებით ვზიდავთ, ყოველ წელს ამ დღეში ვართ“, – ამბობს თეა ყულიევა.
გასული წლების მსგავსად, მიმდინარე წელსაც „სოფლის მხარდაჭერის პროგრამის“ თანხები, ისევ სასმელი წყლის პრობლემის მოგვარებას მოხმარდა, ამჯერად სოფლის კუთვნილი თანხა 14. 933 ლარი, შიდა ქსელის გაკეთებას მოხმარდა. ამ თანხას 54 .200 ლარი ადგილობრივი ბიუჯეტიდანაც დაემატა.
ახალციხის მუნიციპალიტეტის გამგეობაში სოფელში არსებული პრობლემის შესახებ იციან და ამბობენ, რომ სოფელში წყაროს წყლები არ არის და ამიტომ მდინარის წყლის გაფილტვრაზე უნდა იზრუნონ, თუმცა ეს 2017 წლამდე ვერ მოხერხდება.
„შევისწავლეთ და აქ წყაროს წყლები არ არსებობს. რთული სამუშაოებია ჩასატარებელი. წყალი უნდა გაიფილტროს. ამისთვის ტყეპარკის ტერიტორიაზე მოგვიხდება შესვლა, სადაც არ არის გზები გაყვანილი და პირუტყვსაც არ უხვდება ფეხი. სპეციალისტებთან ერთად ვმუშაობთ, მომავალ წელს გაკეთდება პროექტი და 2017 წლის ბიუჯეტში გავითვალისწინებთ თანხებსაც“, – ამბობს ახალციხის მუნიციპალიტეტის გამგებელი ზაზა მელიქიძე.
რაც შეეხება გზის პრობლემას, წინუბანში მცხოვრებ მოსახელობას მომავალი წლიდან ეს პრობლემა ნაწილობრივ მოუგვარდება.
„მოასფალტდება ცენტრალური მაგისტრალიდან აგარის სასაფლაოებამდე მისასვლელი მონაკვეთი, ის ადგილი, სადაც ძნელად მოძრაობს ტრანსპორტი. ამისთვის 2016 წლის ბიუჯეტში 160.000 ლარი გვაქვს გათვალიწინებული“, – ამბობს ზაზა მელიქიძე.
ადგილობრივების ერთ–ერთი მოთხოვნა სოფელში ბუნებრივი აირის შეყვანაცაა. თუმცა, მოხერხდება თუ უახლოესი ორი წლის განმავლობაში წინუბნის გაზიფიცირება, ძნელი სათქმელია.
ახალციხისა და ადიგენის მუნიციპალიტეტების სოფლებში გაზიფიცირებას შპს „ინტერ გაზში“ და „სოკარი“ აწარმოებს.
შპს „ინტერგაზში“ კომენტარის გაკეთებაზე უარს აცხადებენ, თუმცა პირად საუბრებში ამბობენ, რომ მათ სამწლიან გეგმაში წინუბანი და მიმდებარე სოფლები არ დევს, რადგან ამ მხარეს ცენტრალური მილსადენი არ გადის, ყველაფერი კი დიდ ხარჯებთანაა დაკავშირებული.
აღნიშნული სოფლის გაზიფიცირებას ამ ეტაპზე არ გეგმავს „სოკარიც“.
„წინუბანი 2015 წლის გეგმაში არ დევს, შემსაბამისაც ვერც სემეკის რეგულაციაში ვერ იქნებოდა. 2016 წლის გეგმაში, რომლის განხილვის პროცესიც ახლა მიმდინარეობს, არ მახსენდება არის თუ არა ეს სოფელი ჩასმული“, – ამბობს „საქორ გაზის“ წარმომადგენელი, შპს „სოკარ ჯორჯია გაზის“ ქართლის რეგიონული ოფისის დირექტორი გოჩა შაინიძე.
მისივე თქმით, „სოკარი“ სამუშაოებს სარო–ხიზაბავრაში, უდეში, არალსა და ვალეში აწარმოებს: „ახალციხე და მიმდებარე სოფლები ჩვენი არეალი არ არის. აქედან გამომდინარე ჩვენ სამუშაოებს ვერ ვაწარმოებთ“.
[თინათინ ზაზაძე, ახალციხე]